Het gaat vooral om particulieren die zelf een kalf of lam (laten) grootbrengen omdat ze dan zeker weten dat het vlees op hun bord een goede herkomst heeft. Ook zijn er internetcollectieven of vriendengroepen die gezamenlijk een dier houden dat ze laten slachten en delen. Wouters: "Als je een stuk verpakt vlees in de supermarkt koopt, weet je niet wat er allemaal achter zit. Als je zelf een dier verzorgt, weet je wat voor voeding er is ingegaan, wat voor medicijnen, enzovoorts. Daarnaast smaakt het ook beter omdat er veel moeite voor is gedaan. De beleving is anders."
Dat laatste onderschrijft Wouter Slors, die al jaren met vrienden een aantal schapen houdt. Hij vergelijkt zijn manier van dieren houden met een "een moestuin, maar dan met schapen". Ook Slors benadrukt het prettig te vinden waar zijn vlees vandaan komt.
De kiloprijs van 'zelf geslachte dieren' ligt iets hoger dan de prijs van vlees in de supermarkt. "Maar dit vlees is veel lekkerder", besluit Slors.
Vroeger bij ons op de boerderij werd wel eens een (oudere) kip geslacht voor eigen gebruik: vastpakken, kop op het hakblok en er in 1x afhakken. Daarna liep het lichaam nog wel een tijd lang rond...
Niet dat ik het mijzelf zie doen; ik ben te hypocriet om zoiets goed te kunnen volbrengen.
En ik ben gewoon een mietje.
Maar eerst kip verdoven op eigen erf en dan doden?
Zijn de zenuwen niet meteen afgesneden (door de direct afgehakte kop)?