In zijn nieuwe studie analyseerden Séralini en zijn team de samenstelling van het standaard droogvoer dat wereldwijd gebruikt wordt als controledieet voor veiligheidstesten op laboratoriumdieren. De 13 onderzochte diervoeders kwamen uit 9 landen op alle 5 continenten. Séralini c.s. onderzochten het voer op sporen van 262 pesticiden, 4 zware metalen, 17 dioxines en furanen, 18 PCB's en 22 GMO's.

'Significante concentraties'
De resultaten waren verrassend. FoodNavigator meldt dat in alle voeders 'significante concentraties' aangetroffen werden van meerdere van deze stoffen. In 9 van de 13 diervoeders werden residuen van pesticiden, zoals Roundup, aangetroffen en 11 van de 13 speciaalvoeders bevatten GMO's, in ziekmakende hoeveelheden.

Volgens Séralini ondergraven zijn bevindingen de validiteit van veiligheidstesten voor commerciële pesticiden en genetisch gemodificeerd voedsel. Gegevens uit eerdere veiligheidsonderzoeken, gebaseerd op een vergelijking tussen dieren die deze 'controlediëten' kregen en dieren die blootgesteld werden aan de te testen stoffen, zouden volgens hem incorrect kunnen zijn. Door het besmette diervoer zijn de betreffende onderzoeken 'overduidelijk niet correct'. Ze zijn immers 'even GMO' als het GMO-voer waarmee ze werden vergeleken. Indien dat waar is, is er geen sprake van een correcte controle.

Uitgesteld
Het onderzoek zou vandaag verschijnen in PLOS One, aldus FoodNavigator. Maar daar is het niet te vinden. In diverse Franse media valt te lezen dat de publicatie 'uitgesteld' is. Daar zou druk vanuit de pesticiden- en GMO-producenten aan te pas zijn gekomen. PLOS One geeft geen verklaring voor het uitstel.

Omstreden GMO-onderzoek
Gilles-Eric Séralini verwierf bekendheid met een rattenstudie die verband legde tussen langdurige consumptie van GMO-maïs en tumoren. Het onderzoek deed veel stof opwaaien, zowel vanuit de wetenschappelijke wereld als bij instanties als de EFSA. Séralini werd verzocht zijn studie terug te trekken uit het vakblad Food and Chemical Toxicology. Toen hij dat weigerder, verwijderde de oorspronkelijke uitgever zijn publicatie. Vorig jaar herpubliceerde een ander blad, Environmental Sciences Europe, het onderzoek.

Fotocredits: droogvoer, Anne Swoboda