Het bericht in Le Figaro meldt:
Deze handelswijze is sinds drie jaar illegaal, nadat het een aantal jaren oogluikend is toegelaten. Om aan de eisen van de AOP te voldoen, moet een camembert volgens de richtlijnen gemaakt zijn, op basis van rauwe melk die met de hand in vormen wordt geschept, van melk van Normandische koeien uit specifiek benoemde geografisch gebieden. De specificaties zijn heel streng omschreven en het geheel rechtvaardigt een twee keer zo hoge prijs. Slechts 5% van de in Frankrijk geproduceerde kazen voldoet aan de criteria. Slechts 9 kaasproducenten en 500 melkboeren kunnen aanspraak maken op de AOP.
In het land waar de harmonie van de gastronomische maaltijd het tot op de UNESCO cultureel werelderfgoedlijst geschopt heeft, worden de samenstellende delen van die maaltijd wel met hand en tand verdedigd.
Fotocredits: Grongar
De camenbert oorlog begon in 2007 toen de grote zuivelfabrieken ijverden om het AOC keurmerk voor de camembert de Normandie ook te laten gelden voor camenbert gemaakt uit gepasteuriseerde melk. Lactalis & C° hebben gelukkig het pleit verloren, dankzij een brede golf van (inter)nationaal protest, uit alle hoeken van de maatschappij.
Bekijk maar eens http://veritable.camembert.free.fr en http://veritable.camembert.free.fr/pages/petition.htm
Als jullie, Nederlanders, denken dat die discussie een ver-van-jullie-bed gegeven is dan zitten jullie verkeerd.
"Boerenkaasmakers in Nederland zijn verdeeld over de eisen waaraan hun kazen moeten voldoen. Discussiepunt is of de melk die wordt gebruikt bij het maken van de Boerenkaas boven de 40 graden mag worden verwarmd, ofwel gethermiseerd."
http://www.boerderij.nl/Rundveehouderij/Nieuws/2011/6/Discussie-over-productie-eisen-Boerenkaas-AGD568227W/
De zorg van de grote zuiveljongens is niet op 'smaak' gericht, maar op een zo efficiënt en gestandardiseerd mogelijk productieproces, waarbij te pas en te onpas met voedselveiligheid wordt gezwaaid om hun eenheidsworsten te verrechtvaardigen.
Zo heeft alles tegenwoordig een herkenbare standaardsmaak, dus zacht en karakterloos, te vreten zonder tanden, en dit ongeacht uit welk land je dat type producten betrekt.
De Chinezen lachen al in hun baardje, want op die manier is er niks zo makkelijk na te maken.
Die plakken er dan ongegeneerd nog 'Artisanal Pays-Bas' als extra labeltje bovenop. Ambachtelijk … nog zo'n uitgehold en verkracht begrip.
Hoogtijd dus voor meer authenticiteit en minder 'nep'.