Er is echter nooit aangetoond, zegt Carroll, dat de blaaskanker die ratten oplopen ook bij mensen zal optreden. Daar komt nog eens bij dat de voor de tests gebruikte rattensoort extra gevoelig is voor blaaskanker. Ook als de dieren extra vitamine C krijgen, blijken ze blaaskanker te ontwikkelen.
Te laat
Om die reden werd sacharine in 2000 van de lijst van kankerverwekkende stoffen gehaald. Maar het was al te laat. De publieke opinie had zich al gevormd, schrijft Carroll.
Ook aspartaam zou een dergelijk lot hebben getroffen. De stof zou hersentumoren veroorzaken. Volgens Carroll is er geen enkele studie die dat heeft kunnen aantonen. Zelfs doses die tot 10 maal het normale gebruik gaan, lieten geen negatieve effecten zien.
Daarentegen is suiker wel een boosdoener, meent Carroll. Suiker maakt het lijf dik en de geest overactief. Daarom zou het veel beter zijn kunstmatige zoetstoffen te gebruiken. Zelf geeft Carroll zijn kinderen slechts 5 keer in de week een glas frisdrank met kunstmatige zoetmakers. Dat laat ze niet dik worden en is veilig, zegt hij.
Fotocredits: Aaron Carroll, Incidental Economist
@25: over nmda zie bv. hier
(cit)
'De eerste is een presynaptische glutamaat pomp zoals die bij de andere neurotransmitters, de tweede zit op de glia-cellen en verwijdert glutamaat van de synaps.
Er bestaan meerdere glutamaat receptoren voor excitotoxiciteit.
De NMDA (N-methyl-d-aspartaat) receptor is van belang. Het NMDA glutamaat-calcium receptor-complex heeft meerdere receptoren rond het ion kanaal: voor glycine, polyamines, zink.
De NMDA receptor medieert normale excitatoire neurotransmissie, bij excitotoxiciteit loopt de excitatie uit de hand leidend tot cel dood, dood van de neuron waar de receptor zich bevind.
Door de toegenomen excitatie blijven de calcium kanalen open staan, waardoor er teveel calcium in kan, dat stimuleert intracellulaire cel enzymen die weer gevaarlijke vrije radicalen vormen.
Teveel vrije radicalen is toxisch voor membranen en organellen leidend tot celdood.
Experimentele therapeutische opties:
Het zou kunnen dat blokkers van de NMDA receptor of de andere receptoren in dit complex zoals de glycine receptor, neuroprotectief zijn.
Blokkers zijn al getest bij dieren en worden onderzocht bij mensen met de ziekte van Alzheimer, schizofrenie en CVA.
Middelen tegen vrije radicalen worden onderzocht, deze middelen zuigen de vrije radicalen weg en daardoor kunnen zij verwijdert worden.
Een zwakke bestrijder van vrije radicalen is vitamine E, onderzocht bij de ziekte van Parkinson en Tardieve-dyskinesie.
Hoe ontstaat een verhoogde BBBP? Een verhoogde BBBP kan al worden veroorzaakt door een eenvoudig griepje. Bij een griep komen er cytokines (inter cellulaire signaalstoffen) IL-1, IL-2 en TNF-a vrij.
Deze stoffen zijn in staat de BBB te “verweken” waardoor er schadelijke stoffen vanuit de bloedbaan in de hersenen terecht kunnen komen.
Hierbij wordt het, door de hersenen bestuurde, transportsysteem van de BBB gepasseerd.
De vermoeidheid die bij griep optreedt is dan ook grotendeels te wijten aan deze verhoogde BBBP.
Maar een verhoogde BBBP kan ook worden veroorzaakt door: stresssituaties, langdurige blootstelling aan lage concentraties gifstoffen en NMDA receptor hyperactiviteit (door verhoogde hoeveelheid glutamaat).
De verstoring van de balans tussen exciterende neurotransmitters (met name glutamaat) en inhiberende neurotransmitters (met name gamma-aminoboterzuur, GABA). GABA wordt gesynthetiseerd uit glutamaat door de activiteit van glutaminezuur decarboxylase (GAD) in de presynaptische zenuw uiteinde. Het wordt vervolgens omgezet door GABA-aminotransferase (GABA-T) in glutamaat en succinaatsemialdehyde.
Volgens onderzoek van het US National Institute of Mental Health in Bethesda, USA, blijkt lithium neuronen te beschermen tegen de toxische effecten van glutamaat.
De NMDA-receptor, ondergaat functionele veranderingen door voortgezette behandeling met lithium.
Afremming van de NMDA-receptor beïnvloedt de heropname van de neurotransmitter glutamaat, waardoor te hoge concentraties van dit aminozuur in de neuronen ontstaan.
In proeven met muizen en apen blijkt de heropname van glutamaat binnen nauwe grenzen door de aanwezigheid van lithium te worden gestabiliseerd.
Dit zou het matigend effect van lithium op aandoeningen zoals manische depresiviteit kunnen verklaren.
Mogelijkerwijs zijn te hoge concentraties van glutamaat in de hersenen ook betrokken bij neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer.
Toekomstig onderzoek moet uitmaken of lithium voor deze patiënten van nut kan zijn.
Een nieuw en effectiever lijkend medicijn is Memantine (Amenda), dat abnormale activiteit van glutamaat blokkert, zonder negatieve effecten op de synaptische receptoren Lipton e.a. 08-2010
Transient receptor potential M3 channels are ionotropic steroid receptors in pancreatic cells, Nature online 2008 - Thomas F.J. Wagner, Sabine Loch, Sachar Lambert, Isabelle Straub, Stefanie Mannebach, Ilka Mathar, Martina Düfer, Annette Lis, Veit Flockerzi, Stephan E. Philipp & Johannes Oberwinkler
--------------------------------------------------------------------------------
AbstractTransient receptor potential (TRP) cation channels are renowned for their ability to sense diverse chemical stimuli. Still, for many members of this large and heterogeneous protein family it is unclear how their activity is regulated and whether they are influenced by endogenous substances.
On the other hand, STEROIDAL compounds (zoals aspartaam) are increasingly recognized to have rapid effects on membrane surface receptors that often have not been identified at the molecular level.
We show here that TRPM3, a divalent-permeable cation channel, is rapidly and reversibly activated by extracellular pregnenolone sulphate, a neuroactive steroid. We show that pregnenolone sulphate activates endogenous TRPM3 channels in insulin-producing cells.
Application of pregnenolone sulphate led to a rapid calcium influx and enhanced insulin secretion from pancreatic islets.
Our results establish that TRPM3 is an essential component of an ionotropic steroid receptor enabling unanticipated crosstalk between steroidal and insulin-signalling endocrine systems. '
Over TRP en neuronen zie hier
TRP en NMDA zijn onlosmakelijk verbonden, zie bijv. ook hier over vetzuren.
... wat allerlei andere interessante invalshoeken opent... behalve alleen hersenaantastingen.