Enkele aanvullingen. Ten eerste moet vermeld worden dat het geschetste beeld (Nederland koopt meer land dan China) ontstaat omdat het verslag van het Land Matrix Initiative alléén gaat over transacties voor gebruik of ontwikkeling van landbouwgrond. Had men twee andere oogmerken waarmee land wordt gekocht meegeteld (mijnbouw en infrastructuur), dan zou het beeld vermoedelijk heel anders zijn.
De NRC schrijft ook dat slechts in een minderheid van de gevallen de lokale bevolking fatsoenlijk geïnformeerd/geraapdleegd werd. Het zou interessant zijn geweest als dit in het rapport zelf nog eens was uitgesplitst naar landen van herkomst, maar dat kon ik er niet zo snel in ontdekken. Jammer, want dat is nog steeds de achilleshiel van veel van deze transacties. En trouwens niet alleen in ontwikkelingslanden: diezelfde NRC schreef gisteren ook over boeren die moeten wijken voor geulen in de Waal, met alle spanningen van dien. Ook daar vonden (sommige, niet alle) mensen dat hun inspraak voor de bühne was en de besluiten al genomen waren.
Hans #1 , wat is het argument om bedrijven te verplichten een hoog percentage van hun winst in het land waar die winst gemaakt wordt te investeren? En wil je dat dan wereldwijd gaan verplichten?