In die opstelling blijkt Nederland negende te staan op de lijst van waterimporterende landen, met 71 Gm3 per jaar. Op de eerste plaats staat de Verenigde Staten met 234 Gm3/y, gevolgd door Japan, Duitsland, China, Italië, Mexico, Frankrijk en Groot-Brittanië.
Overigens staan de VS ook op de eerste plaats van de virtuele water-exporterende landen, met 314 Gm3/y.
De samenvatting van het rapport luidt als volgt:
This study quantifies and maps the water footprint (WF) of humanity at a high spatial resolution. It reports on consumptive use of rainwater (green WF) and ground and surface water (blue WF) and volumes of water polluted (gray WF). Water footprints are estimated per nation from both a production and consumption perspective. International virtual water flows are estimated based on trade in agricultural and industrial commodities. The global annual average WF in the period 1996–2005 was 9,087 Gm3/y (74% green, 11% blue, 15% gray). Agricultural production contributes 92%. About one-fifth of the global WF relates to production for export. The total volume of international virtual water flows related to trade in agricultural and industrial products was 2,320 Gm3/y (68% green, 13% blue, 19% gray). The WF of the global average consumer was 1,385 m3/y. The average consumer in the United States has a WF of 2,842 m3/y, whereas the average citizens in China and India have WFs of 1,071 and 1,089 m3/y, respectively. Consumption of cereal products gives the largest contribution to the WF of the average consumer (27%), followed by meat (22%) and milk products (7%). The volume and pattern of consumption and the WF per ton of product of the products consumed are the main factors determining the WF of a consumer. The study illustrates the global dimension of water consumption and pollution by showing that several countries heavily rely on foreign water resources and that many countries have significant impacts on water consumption and pollution elsewhere.
Een flink aantal landen dat met watertekorten kampt, blijkt tot de belangrijkste blauw water-exporterende landen te behoren: de VS, Pakistan, Pakistan, India, Australië, Oezbekistan, China en Turkije. Hoe houdbaar is het gebruik van blauw water voor exportproducten in landen waar dat schaars is?
Fotocredits: Joost J. Bakker IJmuiden
Ik diskwalificeer het onderzoek niet, alleen de conclusie die eraan verbonden wordt op basis van de systematiek dat je water transporteert. Al die onderzoeken, ook dit, kijken totaal niet wat er met het water gebeurt indien het niet onttrokken word ten behoeve van landbouw. Hoe zit de waterkringloop in elkaar, waar zitten de lekken? Wij hebben in de delta NL een giga waterfootprint omdat wij een enorme hoeveelheid water dagelijks afwaarderen tot zoutwater door het simpelweg in de zee te laten lopen. Dat mag je dan ook wel meenemen. Dat komt dat middels neerslag wel weer ergens terug maar de kringloop en de effecten die wij hier op uitoefenen kun je niet 1 op 1 vergelijken met gebieden waar schaarste is en de kringloop heel anders in elkaar zit.
Maar je geeft in het 2e deel van je reactie #4 het antwoord al.