Dat een kip niet meer op stok gaat Jos, heb ik uit een studie van ene Francien de Jonge, vakgroep Alternatieve/Ecologische Landbouw van prof. Goewie, er stond zelfs 25 cms als stokhoogte. Die plofkip blijft liever op zijn borstbeen zitten, en krijgt daar ook allerlei aandoeningen aan in zijn superkorte leven, is dat dan niet bekend soms? Ik mag toch hopen dat onze lieve koe niet diezelfde weg opgaat?? Die plofkip leert het namelijk nooit meer, met de koe is het nog geen verloren zaak, maar hoe lang nog??? En @ Monique: die uitdrukking kennen wij hier ook in NL, is ooit de titel geweest van een artikel van mij in Natuur en Techniek, bedacht door de hoofdredacteur, maar daar was ik minder blij om, want daar kwam het nu juist helemaal niet te pas, want ik wilde daarin juist aangeven dat boeren vroeger beter dan wie dan ook wisten wat er moest gebeuren.
Aah Dirk, de plofkip, oftewel de vleeskip. Kan me daar iets bij voorstellen. Die is daar technisch, zeker als het slachtgewicht bereikt wordt, niet toe in staat denk ik ja.
Maar legkippen gaan gewoon elke avond als het donker wordt op stok.
Dat met koeien en grazen heeft niks met fokken te maken, alles met opvoeden.
Wat wel een gegeven is bij koeien die veel melk geven, is dat de voeropname in verhouding moet staan met de melkproductie. Vers gras is nat ( 85-90% water) en een koe moet dan 15 uur per dag grazen om voldoende energie op te nemen. Tegelijkertijd moet ze ook nog tijd vinden om te herkauwen. Ze moet dus bijvoeding hebben. Zijn de klimatologische omstandigheden goed voor (nagenoeg) jaarrond grasteelt dan zie je vaak systemen gebaseerd op gras met een lagere productie per koe. Des te langer de winters en/of heter de zomers des te meer staan koeien op stal en word met geconcentreerd voer bijgevoerd met als gevolg een hogere energieopname en productie per koe.