Melchior Meijer bestrijdt de gedachte erachter.
Naar aanleiding van een posting van een 'unpublished Meijer' op Voeding & Gezondheid en een vraag daarover van Slow Food Nederland's vice-voorzitter Hielke van der Meulen laat wetenschapsjournalist Melchior Meijer vanmiddag zien dat zijn stellingen uit de media geweerd worden. Industrie, overheid, voedingsautoriteiten en de media kunnen en willen de discussie niet aan. Omdat de materie te complex én 'not done' is vanwege een aantal zwaarwegende belangen.
Lees Meijer's ontluisterende antwoord op Van der Meulen's vraag bij de posting Goed voor hart en bloedvaten. Het is een hele leesrit, maar het blijkt explosieve lectuur.
Ik begrijp het wel: hoe houd je autoriteit als blijkt dat je het hele volk zo lang, zo duidelijk en zo bewust een rad voor ogen hebt gedraaid omdat je niet wist hoe je moest vertellen dat je ongelijk had. Maar anderzijds: wat gebeurt er met die autoriteit als het hoe dan ook aan het licht komt?
Inzichten en kennis kunnen immers veranderen. Er lijkt op zijn minst aanleiding om in te zien dat het rationeel is om eens te bezien of de stelligheid waarmee verzadigd vet in de ban is gedaan en het 'techstofje' linolzuur de hemel in is geprezen enige bijstelling vereist.
Laten we er geen illusies over hebben: met de toenemende verwetenschappelijking van voeding zullen dit soort vragen zich steeds meer gaan voordoen. Wetenschap is nl. niks meer dan ... de laatste stand van onze inzichten.
Waarheid en zekerheid zijn per definitie een illusie. Goeie wetenschap produceert niet meer - maar ook niet minder - dan voortschrijdend inzicht. So what's the problem?
Systematic Review
n-6 Fatty acid-specific and mixed polyunsaturate dietary interventions have different effects on CHD risk: a meta-analysis of randomised controlled trials
Christopher E. Ramsdena1 c1, Joseph R. Hibbelna1, Sharon F. Majchrzaka1 and John M. Davisa2
a1 Section on Nutritional Neurosciences, Laboratory of Membrane Biochemistry and Biophysics, NIAAA, NIH, Bethesda, MD, USA
a2 Department of Psychiatry, School of Medicine, University of Illinois, Chicago, IL, USA
Abstract
Randomised controlled trials (RCT) of mixed n-6 and n-3 PUFA diets, and meta-analyses of their CHD outcomes, have been considered decisive evidence in specifically advising consumption of ‘at least 5–10 % of energy as n-6 PUFA’. Here we (1) performed an extensive literature search and extracted detailed dietary and outcome data enabling a critical examination of all RCT that increased PUFA and reported relevant CHD outcomes; (2) determined if dietary interventions increased n-6 PUFA with specificity, or increased both n-3 and n-6 PUFA (i.e. mixed n-3/n-6 PUFA diets); (3) compared mixed n-3/n-6 PUFA to n-6 specific PUFA diets on relevant CHD outcomes in meta-analyses; (4) evaluated the potential confounding role of trans-fatty acids (TFA). n-3 PUFA intakes were increased substantially in four of eight datasets, and the n-6 PUFA linoleic acid was raised with specificity in four datasets. n-3 and n-6 PUFA replaced a combination of TFA and SFA in all eight datasets. For non-fatal myocardial infarction (MI)+CHD death, the pooled risk reduction for mixed n-3/n-6 PUFA diets was 22 % (risk ratio (RR) 0·78; 95 % CI 0·65, 0·93) compared to an increased risk of 13 % for n-6 specific PUFA diets (RR 1·13; 95 % CI 0·84, 1·53). Risk of non-fatal MI+CHD death was significantly higher in n-6 specific PUFA diets compared to mixed n-3/n-6 PUFA diets (P = 0·02). RCT that substituted n-6 PUFA for TFA and SFA without simultaneously increasing n-3 PUFA produced an increase in risk of death that approached statistical significance (RR 1·16; 95 % CI 0·95, 1·42). Advice to specifically increase n-6 PUFA intake, based on mixed n-3/n-6 RCT data, is unlikely to provide the intended benefits, and may actually increase the risks of CHD and death.
(Received August 18 2010)
(Accepted September 01 2010)