Ze geeft het volgende argument voor die stellingname:
"De wereldbevolking neemt zeer snel toe en zal zich moeten kunnen voeden. Dan moet je dus kijken naar oplossingen die er al zijn, zoals plantaardige eiwitten. Als kweekvlees zou bestaan dan moet je ook zorgen dat het voor iedereen betaalbaar en toegankelijk is. Dat is denk ik niet het geval want het zal, net als gewoon vlees, duurder zijn dan plantaardige eiwitten en meer energie kosten."
Hanna Tuomisto van de Universiteit van Oxford bevestigt deze bewering. Het produceren van kweekvlees kost evenveel energie als intensief geproduceerd varkensvlees. Toch zou de netto-milieuwinst groot zijn omdat er weinig landbouwoppervalkte voor nodig is. Dat geldt echter ook voor eiwitten die via enzymen en bacteriën kunnen worden geproduceeerd.
Het artikel laat kweekvleesonderzoekers aan het woord die blijven geloven in kweekvlees ondanks het feit dat het stuit op weerstand van consumenten. Vlees uit de fabriek is eng. Vlees staat zo dicht bij onszelf dat we ons lijken te realiseren dat we ons 'zelf' bewaken en niet tot een willekeurig fabrieksartikel willen reduceren.
Gecombineerd met de ongunstiger milieuaspecten van kweekvlees leidt dat maatschappelijk tot een keuze tegen kweekvlees, dat beschouwd moet worden als een emotioneel afgewezen alternatief op basis van achterhaalde technologie.
Plantaardige eiwitbronnen die verwerkt zijn tot hoogwaardige vleesvervangers lijken we daarentegen wel als natuurlijk te zien. Milieutechnisch moeten ze echter als gelijkwaardig aan industrieel gehouden kip worden beschouwd. Dit zorgt voor een keuze op een ander niveau. Er is geen milieuargument voor hoogwaardige vleesvervangers, maar uitsluitend een ethisch. Als ze lekker zijn, zorgt dat voor een extra argument.
Het is nog maar zeer de vraag of iewitten uit plantaardige bron of kweekvorm ooit dezelfde kwalitatieve voedingswaarde zullen krijgen als dierlijke. Het is de droom van alle vegetariers maar tot op heden is deze nog niet uitgekomen.