Niet zomaar weggooien
Zo is het ook met het been van Leo Bonten uit Spijkenisse. Het moet eraf. Dat is geen gevolg van diabetes en dus een rottend been, maar van een onfortuinlijke val. Die zorgde voor een gecompliceerde beenbreuk. Het zetten wil maar niet lukken en leidt nu al 2 jaar lang tot veel pijn en gedoe. Daarom hebben de dokters uit het Erasmus Medisch Centrum nu besloten dat het genoeg is. Het been moet eraf. Dat vindt Bonten ook, maar hij wil het niet kwijt. Hij wil het laten opzetten, er een lamp met zijn voet van laten maken of het eervol begraven maar het onder geen beding zomaar laten weggooien.
Integriteit binnen de tijdsgeest
Het ziekenhuis weet niet goed hoe met het verzoek van Bonten om te gaan. De chirurg haalt het been eraf en is dan klaar. Volgens mensen met kennis van het eigendomsrecht en gevoel voor de zaak staat Bonten in zijn recht.
Zou je het ook op mogen eten? Dat is kannibalisme, maar het is gezond vlees ook al is het met antibiotica behandeld. Maar een paar kilo, af en toe uit de diepvries van je eigen been, dat moet toch kunnen als je vraagt om respect voor je integriteit en de wet aan je kant staat? Zo hou je het immers bij je. Het past bij de geest van de tijd. Die heeft inmiddels ook hangertjes met dieren die je na hun crematie om je nek hangt voortgebracht.
Fotocredits: het been van Leo Bonten zoals op de foto gezet door het Algemeen Dagblad, AD
@Alexis, zo eenvoudig is de koppeling zelfs nu al niet tussen het aantreffen van geamputeerde lichaamsdelen en het inschakelen van de politie. Tot 31 mei 2014 zou je bij het zien van deze lamp nooit op het idee gekomen zijn, dat het om een 'echt' been zou kunnen gaan. De context waarin je iets aantreft is minstens net zo belangrijk als dat wat je aantreft. Dit weten professionele booswichten al lang, en zij er zijn zeer bedreven in criminele handelingen onopvallend te doen. Maar juist een doorgewinterde huurling zal het wel uit zijn hoofd laten een echt ledemaat in zijn huis ten toon te stellen, als hij beseft dat andere mensen weten dat het ook een echt ledemaat kán zijn.
Ik vermoed dat er niet veel meer tegen het houden van eigen geamputeerde ledematen is dan de beruchte yuck-factor.