Oliver - op z'n 38e goed voor een vermogen van 150 miljoen pond - vond zelfs dat ze maar oud brood moesten eten. Hij kon er niet bij dat ze niet zelf koken en met restjes en vers de lekkerste en gezonde dingen maken.
De uitspraken leidden tot de nodige krantenartikelen in de pers. "Hij hoeft ons niet te vertellen hoe we moeten leven", kopt The Independent.
Oliver mag veel zeggen, maar hier krijgt hij het verwijt geen flauw benul te hebben van de behoeften van mensen in de laagste sociale klassen.
Aan 1 kant heeft Jamie wel gelijk, als je minder te besteden hebt moet je wel kijken naar wat je echt nodig hebt en niet wat je wil hebben omdat je dan kan zeggen "kijk eens wat ik nu weer nieuw gekocht heb" waardoor je aan de andere kant een zak chips als avondeten moet nemen omdat je geen bloemkool met saucijs kan veroorloven. Maar als je aan de andere kant ook nog eens allerlei onkosten erbij krijgt zoals huren die elk jaar maar blijven stijgen, belastingen, ziektekosten/premies en nog eens schulden die veel mensen hebben omdat ze een nieuwe jas niet in 1x kunnen betalen en het op afbetaling moeten doen, ja waar begin je dan?
De kant dat je die zak chips en reep chocola ook kan vervangen voor 1 of 2 blikken bruine bonen is juist het punt waar Jamie op hamert. Gezond, niet perse vers(blikgroente kan ook prima)hoeft niet perse duur te zijn. Voorbeeld van een kiloknaller kipfilet voor 5 euro. Een gezin van 4 personen kunnen daar 2 dagen van eten als je uitgaat van een ons per persoon, kinderen kunnen zelfs met minder. Verse groente is vaak ook nog in de aanbieding en blik/potgroentes zijn nog eens goedkoper. Als je dan ipv frisdrank water drinkt en ipv chips tussendoor gewoon goed eet bespaar je een hoop.
Wat ik bedoel te zeggen is dat je prima kunt besparen als je het met minder moet doen, je moet alleen goed kijken waar je op bespaart en ik zeg altijd: op mijn eten bespaar ik niet, dan doe ik gewoon een jaar langer met een jas die nog niet kapot is.