Nederlandse tuinders maken per jaar zo’n 425 miljoen kilo van die groene jongens. Ze gaan voor het overgrote deel naar onze oosterburen. Soms zijn ze een beetje kort. Dat zijn de vruchten die aan de stam groeien. Of ze zijn lang. Dat zijn de vruchten die aan de ranken groeien. Soms hebben ze een plastic jasje en soms zijn ze biologisch geteeld. Meer variatie is er niet. Als consument ben ik altijd een beetje op mijn hoede, want koop ik nu een lekkere of is het weer zo’n zuur ding. Aan de buitenkant zie je het niet, want in de koelcellen blijven ze netjes hard en groen. Inmiddels weet ik van de tuinders dat er nogal wordt gespeculeerd met die dingen. Hoe langer bewaard door handel of super, des te viezer.
Dat de tuinders weinig aan komkommers verdienen is inmiddels wel bekend. Rabobank heeft de komkommerteelt een gevoelige stoot onder de gordel gegeven door in de visie ‘beter met minder’ ondernemers te adviseren naar een ander product uit te kijken. Veel perspectief zit er niet in die teelt vindt de bank. Dat klinkt allemaal niet erg opbeurend. Ik wil het verhaal liever eens omdraaien. Zijn er nog kansen voor komkommer? Jullie eten allemaal wel eens komkommers. Zou het een ramp zijn als die lekkere saladegroente en dorstlesser zou verdwijnen? Zo nee, stop nu dan maar met lezen.
Frank, wanneer niemand uit de kring van bio chicki micki hier reageert moet ik het toch maar even doen. Wij hebben jarenlang wekelijks een kwalitatief hoogwaardige, gevarieerde groentetas gehad van een biologische boer uit Drouwen. Helaas is hij er mee gestopt. Daarvoor waren er ook andere biologische leveranciers van groente, waarbij de kwaliteit vaak leek op die in een winkel voor de val van de muur in het Oostblok. Dus eerst alles even checken, kwaliteit en variatie in het aanbod. Hoewel wij ook voor kwaliteit gingen, was dat niet onze eerste motivatie. Vooral het feit dat een groot deel van de tussenhandel werd uitgeschakeld was onze drijfveer. Door de hoge kwaliteit van het aanbod zijn we de leverancier ook jarenlang trouw gebleven. Op die Oostblok bio fraß waren we al snel uitgekeken.