imageDe TROS komt met een serie over het boerenleven voor kinderen. Die moeten weer leren dat koeien niet paars zijn en dat melk niet uit een pak komt.

Op de site van het AGD.NL ontspint zich een discussie over de voors en tegens van de opzet.
Niet de echte, maar de romantische Ot en Sien boerderij komt in beeld. Die kant vreesden de boeren al achter het succes van Boer zoekt Vrouw. Terecht.

De serie zou moeten gaan over grootschalige kippenstallen, intensieve visteelt, innovaties in appelteelt, prettige dodingstechnieken en al zo'n dikke vijftig jaar geleden gemanipuleerde druiven waarvan je tot in het zuiden van Zweden wijn kunt maken. Dat brengt kinderen bij de oorsprong van onze voeding. Overigens, menigeen schrikt zich kapot als hij voor het eerst een superdiervriendelijke scharrelstal binnenstapt. Een argeloze stadse burger en haar kind zien het verschil niet met een onvriendelijke.
Daarom laten we het liefst knuffelboeren zien en filmt Bibaboerderij hippe plaatjes in een soort remake van de Fabeltjeskrant. Ook al rijdt er een tractor rond, het geheel lijkt niettemin nog het meest op plaatjes- en verhalenboeken over hoe er in de 18e eeuw werd geboerd. Foute boel. Boeren zijn geen parabelende fabeltjes. Dat is nou juist het probleem.

Koeien, kippen, komkommers, tomaten, varkens, geiten en graan zijn echt een beetje paars geworden. Of we het nou willen of niet.

Een mooie reactie op de AGD-site:
alle boerderijbeestjes op die mooie website zijn wel net verklede mensen. De dieren krijgen allemaal een menselijk gezicht. Dit doet me het ergste vrezen. Het zal me niet verbazen als we zo een nieuwe generatie dierenactivisten kweken die het verschil tussen mens en dier niet ziet.