Kliekjes en restjes

En talloze 'Volksküchen' in Berlijn en elders in Duitsland.

Ja, restjesrestaurant Rest in Wageningen. Klik hier.

Dat mensen thuis voedsel weggooien heeft veel te maken met onderwaardering van het product.
Dit komt natuurlijk door de relatief lage prijs en de overvloed die beschikbaar is.
Exclusieve, dure producten zullen niet snel in de afvalbak belanden.

Wat betreft het weggooien van producten door supermarkten. Is het geen optie om als grote supermarkt er een restaurant aan vast te knopen, waar een creatieve kok met producten die hun einddatum naderen iets leuks kan doen.
Moet tegen scherpe prijzen mogelijk zijn.
Anders gaan die producten tegen kortingsprijzen weg of in de afvalcontainer.
Of wordt dit concept al toegepast?

@Lizette: Ik ben nog geen cijfers tegen gekomen die de huis markt en de zakelijke markt scheid misschien dat ik daar vanavond nog even achter aan kan gaan. Maar goed mijn punt is de verspilde energie in dit soort feel good ideeën als Love Food, ik denk niet dat daarmee een gedragsverandering kan gehaald worden. Refsgaard, Magnussen spreken over significante verschillen na een discussie tussen de auteurs en een doelgroep. Daarmee wordt dus aangetoond dat intensieve discussies bijdragen aan een beter gedrag. Maar is dat makkelijk te realiseren? En is het een onderdeel voor de overheid? Mij lijkt het meer iets voor een NGO. De overheid hoort zich meer met andere storende factoren als haar eigen beleid bezig te houden. Zoals subsidies die zorgen voor te goedkope producten. Wetgeving die minder de Europese grenzen beschermd enzo on.

@Bart: supermarktverspilling-overproductie-kliekjes, allemaal één instelling/houding. De één absoluut meer dan de ander, maar als er relatieve cijfers zouden bestaan zou ik die best interessant vinden. Of heb ik daar even overheen gelezen?

@ Lizette "De super vindt het alleen maar goed natuurlijk als er meer verkocht wordt. Zijzelf gooien ook heel wat weg." Hoe zou dat nauw komen? Zijn wij niet zo verwend dat we altijd alles in het vak willen zien? Maar wat doet een AH aan recycling, veel want het heeft een economisch voordeel.
Maar in hoeverre is deze verspilling te meten met ons huis en tuin kliekje?

De super vindt het alleen maar goed natuurlijk als er meer verkocht wordt. Zijzelf gooien ook heel wat weg. Er zijn ook mensen die daar weer van proberen te profiteren of eigenlijk beter gezegd, dat weggegooide eten 'redden' en het zelf opeten. Dumpster divers.
Toen ik eens 3 weken in de USA was leerde ik zulke mensen kennen. Je wilt niet weten wat er daar in de supermarktvuilnis wordt gegooid. Alles nog goed eetbaar. Ik heb er 3 weken voor niks gegeten. (Wordt ook in NL en DLD gedaan, maar wordt ook steeds moeilijker, vuilnisbakken worden achter hekken geplaatst en afgesloten.)

Waar in NL/DLD nog dingen voor de halve prijs komen te liggen om ze dichtbij de afloopdatum toch nog te kunnen verkopen, is het in de USA echt shockerend wat er wordt weggegooid. In de supermarkt. Ook in de uni-mensa, waar studenten kunnen eten wat ze willen: borden helemaal overvol, minibeetje eten, de rest weggooien. Nooit was er iets 'op' (zoals in NLse/Duitse mensa's).

Ook aan het einde van de markt kom je, met beleefd vragen, met teveel (gratis) eten voor jezelf thuis. 'Afval'. Daar is het opmerkelijk dat vooral islamitische handelaars graag wat weggeven. Als aalmoes.
Ja, omstreden, als vreemd ervaren, reden tot discussie, etc. Maar feit blijft: er ligt heel wat eten in de vuilnisbak dat nog prima te eten is.

Ook deze film, les Glaneurs et les Glaneuses, gaat op die thematiek in.

@Wouter de Heij, maar als we er nu van uit gaan dat de grote industrie veel aan doet om afval te voor komen, dit lijkt mij economisch erg interessant en bovendien imago technisch.

Dan blijft bij mij toch echt de consument over net even in Direct Science van Elzevier gekeken en:

The interaction between waste management and human behaviour

In understanding the functioning and evaluation of waste management systems the ‘action arena’ framework developed by Ostrom (1998) is central. Ostrom defines an action arena as (Ostrom, 1998: 68): “… a set of variables, including the action situation, the actors, the structural rules, the community attributes, and the material conditions that shape the action arena. The action arena is the social space within which individuals interact – exchange goods and services, solve problems, dominate one another, or fight.” Among others Söderberg and Åberg (2002) have used this framework in models dealing with urban water management in Sweden.
Journal of Environmental Management, Volume 90, Issue 2, February 2009, Pages 760-771
Karen Refsgaard, Kristin Magnussen

Wat dus neerkomt op het gedrag wat veranderd moet worden, aangezien gedragsverandering en instructie zoveel energie kost ben ik van mening dat het verspilde energie is en dat er vanzelf een selectie ontstaat, daarmee sta ik misschien wel lijn recht tegenover de Times maar het is wel een stuk realistischer. Ik krijg een geiten-wollen-sokken gevoel bij die website.

Tijdens een lecture in Belfast hadden we ongeveer een jaar geleden ook een discussie over recycling, de gemeente moest kiezen recycling voor of na de inzameling. De lijn in de discussie kwam uit op een sortering na de inzameling. Dit is technisch het meest efficiënt en economisch het meest interessant.
Maar de gemeente deed ook een onderzoek onder haar inwoners en die hadden het gevoel dat sorteren aan huis beter was. Uiteindelijk is gekozen om de kiezer zijn zin te geven.

WouterdeH: Ik ben het met je eens, gratis ideeën weggeven aan mensen die full time betaald worden om zelf ideeën te generen, dat gebeurt maar al te vaak tegenwoordig. Daarmee kun je natuurlijk je eigen gebrek aan creativiteit maskeren onder het mom 'mobiliseren wat er in de samenleving aanwezig is.'
De consument zou kunnen beginnen boodschappen te doen met een mandje ipv een (te grote) winkelwagen die zich maar al te gemakkelijk laat volladen. Met een mandje in de hand voel je direct het gewicht van je aankopen. Dat is micro-niveau.
Maar misschien is het interessant om te kijken of de winkelwagen qua afmeting bedacht is om de consument van dienst te zijn bij het gemiddelde aantal weekboodschappen, of eh... dat het de super goed uitkwam om de consument bewustloos met een gigawagen vol boodschappen naar de kassa te lokken?

@ lizet, ik ben het met je eens. Wat kunnen consumenten thuis doen. Minder inkopen, minder kopen, minder eten. Het schillenboer voorbeeld van Willem is daarom niet-duurzaam. Dit soort processen op een grote schaal bekijken is best relevant om in te zien of er spraken is van onduurzaamheid of niet.

@ Willem, natuurlijk heeft obesitas ook ander oorzaken. Maar daar gaat deze lijn niet over :-)

Verspilling kan op verschillende plekken in de keten plaatsvinden. Daarnaast is verspilling pas echt verspilling als er met het 'afval' niets zinnigs wordt gedaan in mijn ogen. Als afval wordt hergebruikt of als afval wordt ingezet als grondstof voor andere processen, dan hoeft er wat mij betreft geen spraken te zijn van verspilling.

Belangrijkste plekken van verspilling zijn :
- doordraaien van agro-grondstoffen (b.v. teveel tomaten).
- productieverliezen van grondstoffen/ingrediënten in de fabriek.
- noodzakelijke 'snijverliezen' in de fabriek.
- bij DC's/retail/OOH : producten die voorbij de THT datum zijn en worden weggegooid **
- weggooien thuis (teveel gekookt, teveel ingekocht, kliekjes die toch nog worden weggegooid)
- teveel eten (overgewicht). Ook dit vind ik een vorm van verspilling.

** voedsel naar een voedselbank is dus geen verspilling.

Dat wat er met voedsel-afval gebeurt is ook belangrijk, denk ik:
A- bijmengen in voeder en geven aan beesten (of thuis, of aan het eigen varken, of aan de veehouder)
B- vergisten : levert energie (methaan) en biomassa / mest op.
C- verbranden in een afvalverbrandingsinstallatie (maar wel energie maken)
D- gewoon dumpen op een vuilstort

In de regel is D de minst duurzame vorm, en A het meest duurzaam. Voedsel moet zo lang mogelijk voedsel blijven, pas in uitzonderingssituaties aan beesten worden gegeven en pas in het uiterste geval worden verbrand of vergist.

@ Lizet, ik weiger voorlopig heel principieel mee te doen met het initiatief van LNV. LNV heeft voor veel geld een opdracht uitbesteed bij TNO, TNO heeft nu een website gemaakt "stuur je ideeën naar ons toe". Ideeën hebben waarde, wij (lees alle medewerkers van TOP b.v.) weigeren mee te doen, en gratis ideeën naar een commerciële kennisinstelling alla TNO te sturen. Belachelijk.

Dick, dat gaat dus over het bedrijfsleven, heel nuttig, heel nodig, heel inspirerend. In een andere draad. Wat doen de mensen thuis, of liever gezegd: wat doen ze in de winkel/op de markt en daarna thuis? Daar ging dit om. Slimmer inkopen en verwerken heeft ook effect op je foodprint.

"We zouden op Foodlog veel meer aandacht kunnen besteden aan deze positieve voorbeelden," zegt Wouter de Heij. Ja!! Daar leren mensen wat van.

Wouter de Heij komt met een samenvatting tot nu toe.
1. kosten van eten in relatie tot verspilling.
Wouter verengt dit onderwerp tot obesitas als verspilling. Los van andere oorzaken voor obesitas dan de factor overdadig eten, is meer eten dan de lichaam aan kan inderdaad ook verspilling. Ik heb talloze grafiekjes e.d. gezien waarop af te lezen is dat er een relatie bestaat tussen gewicht en welvaartsniveau van een bevolkingsgroep. De relatie tussen inkomen en obesitas ben ik veel minder tegengekomen dan die tussen opleidingsniveau en dikte. Als voorbeeld: in de jaren '30 van de vorige eeuw was obesitas een weinig voorkomend verschijnsel. In deze crisisjaren was er echter wel een redelijk grote groep mensen met een prima inkomen, maar geen overgewicht.
2. meer kopen dan je op kunt.
Daar ben ook ik al op in gegaan. Ik zoek het 'in de genen' en niet in, wat Wouter doet, bewust wat meer koken en vallen voor goedkoop. Mocht 'goedkoop' een reden zijn om teveel in te slaan, dan betekent dat alleen maar dat geld geen belemmering vormt om aan een oerdrang toe te geven en daar minder controle op uit kunnen oefenen.
3. technologische kant.
Grootschaligheid leidt tot de minste vespilling. Jazeker, dat geloof ik meteen, tenminste verbonden aan het woord 'kan'. Want waar is voor de stadsmens de schillenboer gebleven en de stadsboer waar overbodig voedsel in dank werd aangenomen? Die boeren zijn vervangen door de groene gft-container. Het maakt volgens mij, in principe, geen verschil of restjes worden verwerkt in de bedrijven waar Wouter op doelt, of door de ontvanger van al die gft. En ja, binnen die stroom valt nog een wereld te winnen.
Wouter noemt twee nadelen van gemaksvoedsel.Ik zie een ander en niet minder groot nadeel: dat van het gezondheidsaspect.
Tenslotte. Hans zegt: 'Het gaat om KENNIS hier en NIEUWS ,DAT wil ik lezen , excuus dat ik schreeuw.' Dat schreeuwen is niet zo erg, maar wellicht kan hij ons duidelijk maken waarom het stellen van vragen niet kan leiden tot kennis? Dat zou namelijk een revolutie in onderwijsland betekenen.

Ik gooi er nog even een persbericht van LNV met wat feiten tegen aan van eind vorig jaar:
"Minister Verburg van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit roept consumenten op minder voedsel te verspillen. Dat deed ze tijdens een manifestatie op het ministerie van LNV, waar onder meer te zien was hoeveel voedsel een gemiddelde Nederlandse straat elke twee weken weggooit.

Nederlandse consumenten verspillen per jaar voor 1,6 miljard euro aan voedingsmiddelen. Dat komt omgerekend neer op zo'n 325 euro per huishouden per jaar. Ruim de helft van het verspilde voedsel bestaat uit verse, onbewerkte waren zoals groente, fruit en brood.

'Als je al het voedsel dat wij Nederlandse consumenten jaarlijks weggooien in vrachtwagens laadt, dan heb je een file van 9000 kilometer lang, van Amsterdam tot bijna aan Kaapstad', aldus Verburg. 'Eigenlijk zou iedereen thuis eens moeten kijken hoe ze dat zelf doen. Er is nog een wereld te winnen.' De minister vertelde tegenwoordig altijd boodschappenlijstjes te maken. 'Daar houd ik me dan streng aan en dat scheelt een boel.'

Het Voedingscentrum geeft 12 tips tegen verspilling op www.voedingscentrum.nl/verspilling. Daar is ook de gratis Bewaarwijzer te bestellen met bewaartips voor consumenten. Het Voedingscentrum wordt gezamenlijk gefinancierd door de ministeries van LNV en Volksgezondheid, Welzijn en Sport."

Over de horeca, voedselbereiding etc. hebben we het in deze draad wat mij betreft niet. Daar wordt van alles georganiseerd. Desgewenst is daar wel informatie over te geven.

@Wouter: dank voor je uitgebreide toelichting. Een deel van je opmerkingen deel ik niet. Dat in de industrie een betere reststroom kan worden (dus niet altijd is ingericht) klopt, maar de vraag is dan of het minder belastend voor het milieu is. Sla van een lokale teler gekocht in een lokale winkel waarbij snijresten in de ton verdwijnen of Sla van ver weg geprocessed in een industriele omgeving met veel transport en verpakkingsmateriaal maar wel optimaal gebruik van alle slaresten.

Buikgevoel zegt me dat het eerste waarschijnlijk minder milieu belastend is. Heb jij daar gegevens over?

In navolging van mijn naamgenoot moet ook ik zeggen dat deze lijn tot nu toe niet echt veel nieuwe inzichten of nieuws oplevert. Eerst dan maar even mijn beeld tot nu toe. De in mijn ogen belangrijkste opmerkingen tot nu toe (a) afval bestaat eigenlijk niet (Cradle 2 cradle), (b) de opmerking van Bauke "Met een zekere opluchting heb ik toen ik 30 was geleerd eten weg te gooien. als er teveel is dan is dit het gevolg van verkeerde logistiek, en dat kun je veranderen. Nog steeds heb ik moeite met het laten staan van eten ‘dat op moet’, toch gooi ik het liever in de prullenbak dan in mijzelf", (c) de reactie van Willem 17.47 "hebben kosten van eten iets te maken met de verspilling?". Hiermee hebben we de drie invalshoeken in de discussie te pakken (a) = technologisch, (b) = cultuur, (c) = economisch.

Laten we met (c) beginnen. Ik weet dat er een correlatie is tussen de gemiddelde obesitas cijfers in een land en het gemiddeld welvaartsniveau van dat land. Hoe welvarender, hoe meer overgewicht. In mijn ogen is overgewicht overigens ook een belangrijke indicator van 'verspilling'. Echter als we naar de cijfers binnen een welvarend land kijken, dan zie je dat overgewicht ook correleert met opleidingsniveau en gemiddeld inkomen (hoe lager opgeleid en hoe lager inkomen, des te vaker overgewicht voorkomt). Het zou interessant zijn om wat bronnen hiervoor op te zoeken.

Dan (b) cultuur, de reactie van Bauke deel ik. Je bord leeg eten terwijl je vol zit kan je beter in de prullenbak gooien dan in jezelf. Kortom het heeft inderdaad met de 'logistiek' te maken en dus inkoopgedrag. Maar ja naar mate voedsel goedkoper is, kan je ook gewoon 'teveel' inkopen. Daarnaast ken ik vele gezinnen (en culturen) waar er elke dag rekening wordt gehouden met de komst onverwachte gasten, kortom we koken bewust een beetje meer. Of hier onderzoek naar is gedaan? Ik betwijfel het.

Ik ben goed thuis in de technologisch kant, en ben van mening dat grootschaligheid meestal het meest duurzaam is en leidt tot de minste verspilling. Als we zakjes sla in een fabriek maken, dan kunnen de snijresten veel effectiever worden verwerkt, dan thuis. Een voorbeeld van een reststroom verwerker is een relatie van ons, het bedrijf Provalor. Ook Sonac (voorheen Smits Vuren, nu onderdeel van VION) is een super goed voorbeeld van een bedrijf waar reststromen worden verwerkt. Vrijwel al onze relaties en klanten zijn hebben projecten lopen op reststroomverwerking of reductie van afvalstromen. We zouden op Foodlog veel meer aandacht kunnen besteden aan deze positieve voorbeelden.

Er zijn twee nadelen van gemaks-voedsel en grootschalige verwerking van voedsel (1) de hoeveelheid verpakkingsmaterialen, (2) de grootte van de porties. De grootschalige introductie van duurzame verpakkingsmaterialen heeft niet zoveel te maken met beschikbaarheid van 'technologie', maar alles met kosten. Welke producent wil een iets hogere prijs betalen voor deze nieuwe verpakkingen? En welke producten wil de 'vaste' ontwikkelkosten op zich nemen? Op dit onderwerp valt veel meer te doen. We (industrie en overheid) laten hier zakelijke en maatschappelijke kansen liggen. Kleinere porties zou ik zelf prettig vinden. Maar kleinere porties leiden tot meer verpakkingen en nemen (volume) meer ruimte in in de vrachtwagens.

to be continued.

@ReneS, Enig idee hoe hoeveel druk er in de catering is? Afval dat is echt het laatste probleem.

Maar goed waarom wordt er naar deze industrieën gekeken en waarom spreken we over afval? Waarom is afval nog steeds afval en nog niet als een bron.

Waarom kan een bakkerij door een aantal trainingen van de medewerkers gerust 6% energie besparen (Kannan, 2003)? En waarom blijven we op foodlog hangen in boodschappenlijstjes en kliekjes dagen? Waarom is onze voedingswetgeving steeds strenger? Waarom houden wij ons niet aan de ideale die door de WTO zijn samen gesteld in het Sanitary and Phytosanitary Standard? Waarom wordt er geen verschil tussen stad en land gemaakt? Waarom is er subsidie op voeding?

Kortom vragen die verschillen oproepen, die ruis veroorzaken en bijdragen aan een ontwrichte voedselketen, een oproep naar overheden en naar het gedrag van consumenten, misschien dat lijstjes en minder impuls aankopen daar aan bij kunnen dragen maar ik zie toch meer in de gedachte dat afval een onderdeel van de voedselketen is.

Zoals Pieternel al zegt, in de horeca en vooral de partycatering wordt heel, heel veel eten weggegooid. Mede door de al dan niet terechte strenge HACCP regels. Iets uit de koelkast geweest? Mag niet meer terug (koelketen is verbroken) dus weg ermee. Op partijen op locatie wordt altijd een overvloed aan eten meegezonden en wat niet wordt gebruikt moet weg worden gegooid. Wellicht een idee om die regels eens te toetsen.

Vandaag 23.50
@ ulrik,

Neen , ik ben mezelf , de enige echte Hans .

Ik heb steeds begrepen dat de grootste overschotten afkomstig zijn van de horeca en de keukens van ziekenhuizen en verpleeginrichtingen. De varkens van de buurman werden er vroeger erg vet van. Nu mag dat niet meer.

Vroeger hadden we thuis geiten, die ontzettend gelukkig werden van rotte en gescheurde tomaten, afkomstig van de sorteerder. Als er te veel was om soep van te koken. Vorige zomer zag ik erg gelukkige dronken koeien, die genoten van gegiste tomaten. Het stonk verschrikkelijk, maar ze lustten er wel pap van.

Ik heb drie erg blije kippen, gewoon in de voortuin van mijn stadswoning. Die eten blij mijn broodkorsten en gekookte aardappels. Ze belonen me met lekkere eieren.

Ik kan erg moeilijk goed eten weggooien, maar ben wel verwend. Kliekjes van de vorige dag vind ik meestal vies.

Is meneer Hans een kloon van de heer Klootwijk? Of de grote man himself?

Maar willem , tut dan met de tutten mee .... idd bellen ,sms-en enz.

U grossiert op dit weblog tot nu toe in vraagtekens , tel ze eens ... en samenvattingen ..., wie vroeg daarom.

Het gaat om KENNIS hier en NIEUWS ,DAT wil ik lezen , excuus dat ik schreeuw.

Wij doen boodschappen a la carte!! wat we willen moet er zijn!en niet wat er is moeten we uit kiezen.
Ik stel voor dat we een kleinere kaart nemen. Als de vis op is, neem je de kip. en niet vast allebei voor het geval dat,.... maar kies je uit het aanbod van morgen. Geen derving geen volle koelkasten,... maar nee, HAMSTEREN!!!!

Tjonge, Wouter... Wat heb jij? Dit is toch een normale vraag? Ik denk dat Lizet een doordacht antwoord kan geven. Zoals ik jouw ook wel vragen stel over onderwerpen waarvan ik denk dat jij daar wat van af weet!!
En als ik denk dat ook andere Foodloglezers er wat aan kunnen hebben, stel ik die vraag.
Nou jij weer, Wouter. Laat jouw originele licht eens schijnen over dit vraagstuk (wat L. heeft aangesneden).

Dames, dames toch:
''Maar wacht even. Ik vind JOUW gedachten WEL interessant, in deze.''
Je kunt elkaar toch opbellen?
Waarom wil tut met tut op dit foodlog van gedachten wisselen?
Geef mij te eten, ik wil weten.

Ja, Lizet, ik weet dat je citeert. Maar wrs. schreef ik zo, omdat het Lizets artikel is (en dus niet haar eigen visie!). Rechtgezet.
Maar wacht even. Ik vind JOUW gedachten WEL interessant, in deze.
Ik wacht met jou op feiten en gegevens. Alleen denk ik dat de gegevens die jij bedoelt niet in Wageningen beschikbaar zijn. Daarvoor zijn andere wetenschappers meer voor de hand liggend. Ben benieuwd.

Willem, ik citeerde het artikel in the Times, dus wat ík denk staat daar niet. Dat is namelijk niet interessant. Feiten, gegevens, daar gaat het om. Ik wacht nog op antwoord uit Wageningen.
En voor de onzorgvuldige lezer: Lizet en Lizette zijn twee foodloggers.

Nah, zo uitgebreid hoeft niet, Lizette, maar ik had gewoon geen antwoord op mijn vraag. Na je laatste uitleg denk ik dat je dus zo 2 a 3 keer in de week boodschappen doet. Dat is denk ik al wat makkelijker plannen dan wanneer je alles 1 keer in de week in moet slaan. En kinderen zomaar opeens bij vriendjes blijven eten of geen tijd hebben, jij of manlief opeens moet overwerken en iets op 't werk laat bezorgen, of laat thuis komt en geen zin meer heeft om te koken en meer van die dingen. Tsja, dan zal er dus aan het einde van de week eten overblijven dat niet meer goed/lekker/fris.

Ik ben opgevoed door ouders die de hongerwinter als belangrijkste leermoment van WOII hebben onthouden. Weggooien van eten was immoreel. Met als gevolg dat het eten in onszelf werd weggegooid. Ik zal niet beweren dat dit de enige oorzaak van mijn overgewicht is, maar het speelt wel een rol.
Met een zekere opluchting heb ik toen ik 30 was geleerd eten weg te gooien. als er teveel is dan is dit het gevolg van verkeerde logistiek, en dat kun je veranderen.
Nog steeds heb ik moeite met het laten staan van eten 'dat op moet', toch gooi ik het liever in de prullenbak dan in mijzelf.

Wat een vreemde reacties hier, Lizet. Wegwerpen blijkt status te hebben, gokverslaafden met ganzenlever, hongerende kindertjes en schuldsanering. Maar waar had Lizet het over?
Lizet:
'Te goedkoop eten betekent al snel teveel kopen
Waarom koopt de mens teveel eten? Het is goedkoop, het ligt voor het grijpen en we plannen de maaltijden niet echt.'
Waar het dan om gaat, is de vraag of Lizet gelijk heeft.
a. Als eten goedkoop is, wordt er dan teveel van gekocht?
b. Waarom koop je teveel? Lizet geeft zelf antwoord: goedkoop, makkelijk bereikbaar en geen zicht op de maaltijden.

Ad. a. Denk het niet. Zijn rauwe wortelen zo duur? Bieten? Er spelen andere factoren een rol.
Ad. b. Goedkoop en makkelijk bereikbaar, die zie ik niet als reden om teveel te kopen. Geen zicht op de maaltijden? Vast wel, maar dan hebben we zeker niet het hele verhaal.
Is dat idee van die jager/verzamelaar zo gek, eigenlijk? Mogen we Muskiet geloven, en wie gelooft hem niet, dan is het tempo van verandering van onze genen zeker niet bij machte om dat verzamelinstinct uit te wissen.

@Robin. Je zegt: 'Dus als je werkelijk iets aan het probleem wilt doen, probeer je dan eens in te leven in dat soort mensen en met oplossingen te komen die ze misschien wel aanspreekt.'
En daar heb je zeker een punt!

Robin, echt zo uitgebreid? Dan word ik weer door een Wouter vermaand dat ik niet 'feitelijk' ben. Nouja, vooruit met de geit.
Vlees+vis koop ik niet.
Uien+knoflook+aardappelen liggen in de kelder (eens in de zoveel maanden door de familie gekocht en ter vrije beschikking gesteld). (Worden bij een boer in het dorp gekocht.)
Groenten/fruit zo'n 2 keer per week (bij de groentenwinkel).
Brood om de dag of minder vaak (bakker).
Kaas van kaascooperatief of in de supermarkt.
Kattenbrokken/blikken via internet. (Soms krijgen ze resten van feestmalen met vlees)
Overige 1x per week in de supermarkt. 'Exotische dingen' in de grote stad.
Voor die laatste categorieen geldt: op is op, net als thuis vroeger.
En ik heb geen vriezer.
Zo.

Inderdaad, Jan Peter (@17:08u). En die mensen willen absoluut niet horen bij het soort mensen dat bloemkoolbladeren pureert tot soep. Degenen die je benadert met dit soort getrut is het soort mensen dat dat allang doet, afval en restjes hergebruiken.

Dus als je werkelijk iets aan het probleem wilt doen, probeer je dan eens in te leven in dat soort mensen en met oplossingen te komen die ze misschien wel aanspreekt.

En dan nog wat: het snij-afval van groenten en vlees lijkt me persoonlijk maar een klein onderdeel van die afvalberg. Teveel gekocht eten dat over de datum is geraakt veel groter. En zonde-der.

(en Lizette, ik snap je antwoord niet helemaal, hoe vaak doe je die verse boodschappen? Ook 1 keer in de week? En is vlees droog? Uien? Aardappelen?)

Snap ik hoor, Jan Peter. Misschien moet ik het eerst nog gaan 'maken' en me dan nog eens melden. Tot die tijd vind ik de 'wegwerpmaatschappij' jammer.

Leuke site trouwens die love food. Bedankt voor de tip.

Ha, dan moet ik dat toch even uitleggen. Status wordt niet alleen afgemeten wat anderen zien. Maar ook jij eigen gevoel. Het geeft een gevoel van rijkdom, er bij te horen, je het je kunnen permitteren om dingen weg te flikkeren. Of dat nu een overtijdse ganzelever is of de driezitsbank van drie jaar oud. Als je kan weggooien, heb je het gemaakt.

Het zou heel mooi zijn als we door minder weg te gooien de Vloed tegen kunnen houden en de hongerende kindertjes in Afrika en de arme Nederlanders in schuldsanering zouden kunnen voeden. Restjes lamsvlees op een boterham doen, is een soort heilige daad volgens LOVE FOOD. Maar hoe heeft zo'n Soedanees hongerkind profijt ervan als ik bouillon trek van mijn overgebleven selderijstengels in plaats van ze weg te gooien? Het klinkt heel goed, maar niet erg doorgedacht. Volgens mij hebben ze in Soedan honger omdat er oorlog is en niet omdat er hier teveel wordt weggegooid. Weggegooide bimi's hebben zelfs een positief effect op de Afrikaanse economie. En gokverslaafden werden geloof ik boos over ganzenlever bij de voedselbank.

Wegwerpen is status, natuurlijk. Maar wie ziet dat nou? De vuilnisman toch alleen?

Ik doe 1x per week 'droge' boodschappen in de grote super. Alle verse spullen in het dorp.

Hoe vaak per week doe jij je boodschappen, Lizette?

Lizette, toch wel eens van de wegwerpmaatschappij gehoord? Wegwerpen is status.

Ik snap nooit hoe mensen eten kunnen weggooien. Eerst koop je het, dan geef je geld uit voor de koelkast die het moet bewaren, dan smijt je het weg. Het wordt speciaal voor je gemaakt/gekweekt en van heinde en verre aangesleept, dat gooi je toch niet weg? Doen ze dat ook met andere spullen?
Volgens mij kunnen mensen niet meer 'zonder' een goed gevulde (koel)kast. Is het onvoorstelbaar dat ze een dagje op bonen uit blik en de laatste verschrompelde sinaasappel moeten teren. En improviseren kunnen ze volgens mij ook al niet meer, dat moet je toch wel kunnen bij het opwaarderen van overblijfselen.

Ik verkrijg het niet over mijn hart dingen zomaar weg te pleuren. Probeer er zoveel mogelijk uit te halen, inderdaad, de stelen, bladeren etc. gaan in de soep. Hier wordt zelfs het water waarin de pasta kookt gerecycled voor de afwas (zetmelen in t water ontvetten de vettige pastaborden). Was dolgelukkig toen ik eindelijk een biobak kreeg en heb ook kippen overwogen (onder het slaapkamerraam echter niet zo prettig).

't Is een gekke wereld waarin wij leven!
Lizet komt hier met een artikel waarvan wij allemaal de strekking al lang kennen, maar die we ons echt niet de hele dag lang bewust zijn: het dumpen van goed voedsel in enorme hoeveelheden.
Krankjorem. Aan de ene kant de voedselbank en de honger in de wereld, aan de andere kant afvalcontainers vol goed eten.
Waarom kopen we veel te veel in? Zou dat Muskiets jager zijn, die overvloed binnenhaalt voor magere tijden? Vast wel, maar dan schakelt die moderne jager zijn verstand volledig uit.
Wij hier hebben makkelijk praten. Blijft er iets over, dan is daar inderdaad die soep, maar ook een stuk of tien kippen en een composthoop.
Stel, de relatief lage prijs van een aantal etenswaren is de oorzaak van bulkvoeding. Is dan de oplossing om prijzen te verhogen? Lijkt me, om allerlei redenen, niet.
Valt er iets tegen te doen? Moeilijk, zo niet onmogelijk.
Een goede campagne? Campagnes bereiken, grofweg, slechts de groep die zich al bewust is van strekking van die boodschap. Niet, of nauwelijks, de doelgroep.
het probleem kent zoveel kanten, van het gebrek aan aandacht voor voedsel op scholen, tot de glitterreclames van de super met als doel zoveel mogelijk af te zetten: geen boodschap aan verspilling. En waar Ron op doelt, dat verpakte en kant en klare? Dat speelt in op de behoefte tot gemakzucht en verkoopt.
En de overheid? Naast een enkele campagne, die niet aanslaat, kijkt die toe en spreekt over eigen verantwoordelijkheid. en daarmee is de keten gesloten.
Ben ik pessimistisch? Ik meen: realistisch.

De meeste mensen hebben ook geen huisvarken, konijnen of cavia's meer, die de resten opeten. En dat de kennis ontbreekt, denk ik ook.
Dat je van zoveel dingen soep kunt maken, aspergeschillen, kipkarkassen, mosselsap, vissenkoppen enzovoorts is misschien wel bekend, alleen ken ik heel weinig mensen die nog soep eten, laat staan het zelf maken. Weggooien is dan makkelijker.

Waarom wordt er zoveel weggegooid in de UK, zal het aan de kwaliteit liggen? Zijn het de gewoontes van het land? Als ik hier om de hoek de super in loop (centrum Londen) dan wordt ik niet echt blij van de kwaliteit die er ligt. Tomaten zonder smaak, verlepte sla, noem maar op.
Meestal zijn de export groente van slechte kwaliteit. Daartegen over kan je wel veel volle grond producten krijgen uit de UK.

Maar het kan ook liggen aan het eetpatroon van de Engelsman, een echte planning heb ik niet kunnen ontdekken, een sandwich kan voor avondeten en een ontbijt kan dezelfde calorieën bevatten als een stevig diner.

Het onderzoek zou ook in moeten gaan op die belasting van deze besparing, in theorie kan het milieu vriendelijker zijn op een appel weg te gooien in plaats van ze altijd in de koelkast te bewaren. Bovendien is er geen rekening gehouden met de culturele verschillen en in England bestaat geen recycling voor GFT afval.

Het is zeker een goed initiatief om beter in te kopen, en daardoor afval te verminderen maar het alternatief om alles maar in de koelkast/vriezer te stoppen vind ik te makkelijk.
Het verbieden van actie prijzen en 2 voor 1 zou waarschijnlijk al een stuk helpen, zodra het impuls om meer te kopen dan nodig weg is zal er waarschijnlijk een afname van afval zijn.

Iets van over is van een speciaal gerecht krijgt hier nog wel een tweede kans maar normaal gesproken worden bij ons de schapen, honden of/en katten blij gemaakt met de kliekjes: http://vimeo.com/8483596

Ron, dat zijn goede redenen, ik zal in Wageningen eens vragen of daar onderzoek naar is.

In de horeca worden de stelen en bladeren veelal gebruikt om soep van te maken, zoals in je tip over de bloemkool. Als minder voedsel afval aangepakt wordt zul je de aanleiding tot het afvalprobleem moeten kennen. In het artikel wordt de prijs van een product genoemd, er zijn er meer lijkt me.

Is daar onderzoek over?

Aanleidingen die ik zo kan bedenken:
* voorverpakte vlees en groenten
denk aan een verpakking met 4 karbonades voor een gezin van 3, de 4e karbonade wordt half opgegeten de rest niet bewaard

* steeds minder productkennis
veel mensen weten niet (meer) hoe ze producten kunnen gebruiken, mijn oma kon van alle resten nog een lekker menu koken. Al kost een kip 100 euro (zie ander artikel) dan nog weten mensen niet wat ze met een nek of orgaan moeten doen.

* kant-en-klaar maaltijden
Deze maaltijden zijn al 2x gekookt/gebakken dus restjes bewaren en nog een keer opwarmen is niet lekker.