In de Maleisische kippenstallen van pluimveebedrijf Kee Song Group heerst een serene rust. Twintigduizend kippen zitten er bij elkaar op het zaagsel. Op de achtergrond klinkt muziek van Mozart. Het is schemerig, rustig en het stinkt niet.

Probiotica en water en voer
Kee Song gebruikt geen antibiotica om zijn kippen gezond en gelukkig te houden. Ze krijgen probiotica toegediend in hun voer en water. Goede bacteriën die het darmstelsel en spijsvertering versterken en de kippen gezond houden. In combinatie met strikte hygiënische protocollen houdt Kee Song zo infectieziekten buiten de deur. Een drie dagen langere levensduur - om het groeiverlies van het werken zonder antibiotica te compenseren - levert gezonde kippen met een normaal slachtgewicht.

Kee Song produceert op deze manier in zijn Maleisische vestigingen 4 miljoen antibiotica- en hormoonvrije kippen per jaar. De kosten liggen 10 tot 12% hoger dan voor kippen die wel antibiotica krijgen. Voor de consument zijn de kippen ongeveer 30% duurder dan een normale 'plofkip'. Daarmee ligt het prijsniveau nog altijd ver onder dat van een biologische kip.

Verbeterde spijsvertering en voerconversie
"Probiotica staan bij allerlei internationele onderzoeken in het brandpunt van de belangstelling om, ofwel zelfstandig of in combinatie met essentiële oliën en organische zuren, antibiotica te vervangen", zegt Wayne Bryden, hoogleraar Animal Science aan de University of Queensland (Australië), op Reuters.

De probiotica moeten zorgen dat 'goede' bacteriën in de darmen de overhand krijgen. De oliën en organische zuren in het veevoer zouden een gunstige uitwerking hebben op de spijsvertering - met minder stinkende poep tot gevolg. Volgens een onderzoeksteam van de universiteit zou het gebruik van probiotica de efficiëntie van de eiwitopname uit voer verdubbelen. Daardoor kunnen dieren sneller groeien. Om dat voor elkaar te krijgen, worden met met name in de VS antibiotica ingezet.

Kee Song richt zijn afzet vooralsnog op de lokale Maleisische markt en Singapore. Het bedrijf ziet goede kansen in het Westen en China, waar consumenten zich meer zorgen maken over voedselveiligheid dan in de rest van Zuid-Oost Azië.

Fotocredits: W.A. Mozart, Piano Piano!