Max’s baas Coen de Ruiter vertelt waarom: “Het is fantastisch dat een bedrijf als Verkade laat zien dat Fairtrade inkopen ook op grote schaal mogelijk is. Wij zien het als een grote aanwinst binnen het assortiment producten met het Max Havelaar-keurmerk voor Fairtrade.”
Het zou zo mooi zijn als het echt zo was. Eerst even wat anders.
Het moet maar eens hardop gezegd worden. Het gelabel en het eenheidsgedoe beginnen de spuigaten uit te lopen. Dat Ene Almachtige Label zou er moeten komen vanwege de onduidelijkheid van een hele berg schreeuwerige claims. Maar de mensen die het willen, weten dat het levensgevaarlijk is. Omdat we niet weten wat gezond eten is. Omdat duurzaamheid een uiterst vaag begrip is. Omdat Marianne meat-the-truth Thieme kaas propageert, terwijl kip duurzamer is. En omdat fair trade leuk klinkt maar uiterst discutabel is in de praktijk. Voor Tony Teun-van-de-Keuken Chocolonely is eerlijke chocolade slaafvrij. Tony weet nl. dat slaafvrij niet te garanderen valt. De faire handelaren van Max interesseert dat niet. Fair is fair als zij het zo noemen.
Vandaag vinden we dit, morgen iets anders. We kunnen heel veel vinden. Misschien zijn er daarom wel zoveel labels. Misschien kun je er wel een jaartje mee “éénlabelen”. Maar niet langer. Er is nl. ook heel veel te verkopen met wat alleen maar leuke argumenten. Zo mogen bijv. Frideale en de Belgische friten van Albert Heijn gezond heten omdat andere friten nog ongezonder zijn om iedere dag te eten. Cup-a-Soup is OK, omdat er nog slechtere zijn. Over een kop verse kippenbouillon of groentensoep hoor je niks. Die zijn vakkundig "weggelabeld". Natuurlijk, want oma en moeder verkopen hun soep niet. Het is geen wonder dat er meer leugenachtige labels zijn dan serieuze. Er moet verkocht worden. De éénlabelaars willen dat graag onder het tapijt poetsen. Eén label moet er komen, dan is er tenminste helderheid.
Waarover?
Een mooi voorbeeld uit eerlijk chocoladeland. Toen
Als je dit maar begrijpt: de tijd van de merken en de reclame die je vanzelf al met een korreltje zout nam, is definitief voorbij. Keurmerkenmarketing, da’s pas fijn.
Je kunt rustig gaan slapen. De leugen regeert weer. Binnenkort misschien wel met Een Almachtig Label. Da's big business. Waar denk je dat het geld onderweg blijft als het niet komt waar je denkt dat het heengaat?
NB: een stukje zwarte Verkade is heerlijk bij al even faire koffie.
Je weet zeker dat hij niet slaafvrij kan zijn. Dat gaat niet op zo’n grote schaal. Het is dan ook alleen maar fair en de handjes zelf zijn niet zo aardig betaald. Het geld blijft overal onderweg hangen. Een Frans liedje zingt "t’en fais pas, c’est la vie" - maak je niet druk, zo werkt het nou eenmaal.
Maar om dan fair te doen als een naast de pot pissende pater gaat wel heel ver.
Joy, je weet niet half hoezeer je dit keer als een joie in m'n oren klinkt. Natuurlijk moet je gewoon iets doen. Een einde maken aan dit soort onzin. Misschien zijn er wel een paar mensen in Nederland mee bezig ...
Nee Nick, nog niet vragen. Misschien lukt het wel niet. Dan moet het maar in z'n eigen schoonheid sterven. Maar hoe dan ook, je hebt volkomen gelijk: ook MSC is gewoon een marketingtrucje.