Geschat wordt dat leefstijl- en welvaartsziekten ertoe zullen leiden dat in 2015 voor het eerst in de menselijke geschiedenis meer mensen zullen lijden aan de gevolgen van over- dan van ondervoeding.
Overheden en ziektekostenverzekeraars in welvarende landen zien de zorgkosten de pan uitrijzen en zoeken naar wegen om die te beperken. In Nederland maakte gezondheidsminister Edith Schippers zich onder Rutte I al sterk voor een beleid dat geheel uitgaat van individuele verantwoordelijkheid. Net als het beleid waartegen Devisch protesteert, wil ze daarmee het aantal mensen beperken dat teveel en te eenzijdig eet, onvoldoende beweegt en teveel rookt en drinkt. Degene die ongezond eet en leeft wordt geconfronteerd met straf in de vorm van hogere premies en, mogelijks zelfs, mindere rechten op zorg.
Devisch beargumenteert dat dergelijk beleid sociaal onrechtvaardig is. Eet- en leefgedrag worden bepaald door onze sociale omgeving. Van individuen wordt verwacht dat ze onnatuurlijk gedrag gaan vertonen door zich los te maken van gewoonten die zich in de maatschappij genesteld hebben. Bovendien zorgen reclame en de alomtegenwoordig van aantrekkelijk - vet, zout en suikerrijk - voedsel voor impulsen die ons op het verkeerde pad trekken.
Omdat het bovendien om geld gaat en het stellen van normen voor gezond gedrag én voor het voorkomen van ongezond gedrag zal leiden tot steeds scherpere normen, ontstaat een samenleving waarin individuen, zoals Devisch het zegt, nooit fit genoeg zullen zijn en daarmee dus per definitie schuldig.
Een samenleving die dergelijke wetgeving maakt en accepteert, acht hij 'licht pervers'.
Fotocredits: dnnya17
Bij sommige ongezonde leefgewoontes schijn je de lengte van je eigen leven te verkleinen, waar maakt ieder zich druk om?
Er wordt soms wel aanbevolen dat we medicijnen slikken, waardoor je bijv. een 2% minder risico [!] loopt op ... (????).
Maar, we hebben daar allemaal niet echt verstand van, we kunnen nl. weer andere gewoontes hebben, die weer uitermate gezond uitwerken.
Bovendien leven we ook nog eens een keer.
Joost #4; Als we mensen gaan afstraffen op verslaafdheid (in meest ruime zin), zelfs al hebben we een grote poging gedaan om greep op de boel te houden (een maagverkleining is niet niks, en zou ikzelf niet willen aanbevelen), dan kunnen we uiteindelijk onszelf allemaal gaan straffen, omdat we leven en omdat we mens zijn. Dus: niet perfect.
Het valt mij op dat de 'maatschappij'/overheid roept dat regelgeving i.h.a. moet verminderen, maar dat op prive-vlak de overheidsbemoeienis steeds groter wordt.