Uit een recent onderzoek bleek dat de mens verantwoordelijk is voor de snelle verdwijning van het veen. Ontwateren en afplaggen van het veen voor de turfwinning - het afgestorven plantmateriaal, dat in natte en zuurstofarme condities is samengeperst en uitstekend als brandstof kan dienen - maakt van die natuurlijke CO2-'sinks' (dat tot vijf keer zoveel koolstof opslaat als bomen) juist grote CO2-uitstoters. De uitstoot van de ontgonnen Ierse veengebieden beloopt inmiddels 11 megaton per jaar, net zoveel als de uitstoot van de totale Ierse energiesector.
Ierland heeft besloten het veen verder te beschermen. De turfcentrales gaan dicht, er komen windturbines en veengebieden worden weer onder water gezet. Betekent dat dan ook echt het einde van de Ierse turfstook thuis? Waarschijnlijk niet. De overheid subsidieert weliswaar de aanschaf van warmtepompen en isolatie, maar de Ieren zijn verknocht aan hun turf. Renou: "Zolang ik leef, blijven mensen dat wel gebruiken. Het zit zo verweven in de Ierse cultuur."
Jeroen, of je voor CO2-vastlegging beter veen kan laten groeien of bomen kan planten hangt niet alleen af van de koolstofdichtheid van beide, maar ook van de groeisnelheid. Bomen groeien sneller, dus ik zou niet weten hoe de balans uitvalt.