Any time, any place, anywhere
We zijn het afgelopen decennium veel gemakkelijker en meer alcohol gaan drinken. Wie drinkt er niet een biertje na het werk? Een glas wijn bij het eten? Nog even een afzakkertje in het café? Alcohol is overal aanwezig, volledig geïntegreerd in het sociale leven en bovendien onlosmakelijk verbonden met het dagelijks leven. Bij het boodschappen doen leg je net zo gemakkelijk een fles wijn in het mandje als een pak melk.
En daar zit hem de kneep. Omdat we bijna ongemerkt iedere dag wel alcohol drinken, krijgt onze lever nooit meer de gelegenheid zich te herstellen. "De meeste mensen die sterven aan de gevolgen van leverfalen zijn geen alcoholverslaafden, zegt Andrew Langford van de British Liver Trust tegen De Morgen. "Het zijn mensen die iedere dag drinken. Niet echt heel veel, maar wel iedere dag."
Steeds drie dagen niet drinken
Wil je dat gevaar reduceren? De remedie is eenvoudig, zegt Langford op de Mail Online. "Als je drinkt, moet je daarna twee tot drie dagen niets drinken om je lever de kans te geven te herstellen. Ongeacht hoeveel je drinkt." Het belangrijkste element van dat voorschrift is de aaneengeslotenheid van de alcoholvrije periode: minimaal 48 uur zonder ook maar één druppel alcohol. Om je daarbij te helpen, heeft de British Liver Trust de app Spruce gelanceerd.
Fotocredits: levercirrose, Ed Uthman
"Soms kijken wij nooit televisie", sprak Wim Kan eens. Dat is niet alleen een grapje gebaseerd op een logische onmogelijkheid ("soms" staat uiteraard op gespannen voet met "nooit") maar getuigt er ook van dat televisie kijken -toen al- een verslaving was geworden, of noem het een verkeerde gewoonte, "waarvan het lastig is" -ik refereer hier aan #2- "om eraan te ontkomen door mensen zoals ik". Die "mensen zoals ik" zijn we in principe (zelfs bijna uitsluitend) allemaal. Dat doordat de mens een groepsdier is, of noem het een sociaal wezen, met normen niet ontleend aan wat waar is en gewenst is, maar aan wat "gewoon" is in de groep, daarin zelfs de norm is (en aan normen dien je je te houden; dat is op zich -in iedere groep- ook een norm).
De simpele (maar volstrekt logische) regel wat slecht is om te eten of te drinken -nou, alcohol is bepaald slecht- eet of drink dit dan ook niet" legt het af tegen de sociale druk. Sterker nog: wordt goed gepraat tegen alle evidentie in. (Aan dit goedpraten was zelfs een voorgenomen promotie gewijd, maar die promotie is toch -begreep ik- tegengehouden).
De televisie is vooral een goedprater, erger nog een aanprater; niet alleen de televisie trouwens. Op scholen waar "maatschappijleer" een vak is, lees je in het leerboekje van dat vak, dat je altijd tot een groep behoort (dat begint al met het gezin waar je uit voortkomt) en dat je -door mij zo samengevat- behoort toe te treden tot een groep, waarin je je heil zoekt. Dat zou het beste zijn voor je sociale welbevinden, je geborgenheid, je wereldorientatie en meer nog, je "alles" eigenlijk.
Ik ben zo vrij -en er zijn niet veel maar toch meer zulke vrijerikken als ik- om daarbij op te merken dat een groep nimmer de bakermat is voor inzicht. En daarop -op inzicht- komt het aan bij de keuzes die je maakt, keuzes zoals alcohol te drinken of niet, de tv aan te zetten of niet, je te orienteren op wat je (teneinde gezond te blijven of te worden) het beste kunt eten, of juist niet, en nog veel meer.
Veel problemen die "verborgen" heten te zijn in onze maatschappij -ik refereer hier weer aan #2- zijn mijns inziens gewoon de problemen waarvan men 'en masse' niet wil weten, terwijl je dikwijls niet erg diep wetenschappelijk hoeft te zoeken het probleen -het verkeerde in een bepaald gedrag- in te zien.