Meest gemaakte fouten: koeling
In 64% van de gevallen koelden mensen restjes niet snel genoeg af. Bij het koken van grote porties eten, bijvoorbeeld voor de volgende dag, moet het deel dat bewaard wordt snel afkoelen en in de koelkast gezet worden. Dit afkoelen kan gebeuren door het gerecht in een ijsbad te zetten, er ijsklontjes op te leggen (in een zakje) of door het op te delen in kleinere, liefst platte, porties. Restjes moeten binnen twee uur afgedekt en gekoeld zijn en binnen vier dagen worden gegeten, tenzij ze worden ingevroren.
36% van de geteste thuiskoks had geen werkende thermometer in de koelkast. Een speciale thermometer voor een koelkast, of een voedselthermometer in het midden van de koelkast in een glas water, is nodig om de optimale temperatuur te controleren. Een temperatuur van 4,5°Celsius is de optimale temperatuur voor voedselveiligheid en energiebesparing. Ook is het belangrijk de koelkast niet te vol te stoppen. Bijna een kwart van de mensen had te weinig ruimte in de koelkast over om de koude lucht goed te laten circuleren.
Nagels en sieraden
Een laatste veel gemaakte fout (28%) bleek te zijn dat de thuiskok te lange vingernagels had tijdens het bereiden van het eten, of sieraden droeg. Dat zijn de ideale plekken voor bacteriën om zich op te hopen en zo op en in het voedsel terecht te komen.
Fotocredits: Keuken, Meindert van D
Precies. Resistentie is gerelateerd aan de infectiedruk van de omgeving. Leuk voorbeeldje, en niet zo cataclysmisch als Malakka: in 1983 kwam ik aan op een landbouwproefstation in Swaziland. Pas sinds een jaar of vijf gerund door de locals, voordien de Engelsen. Eigen watervoorziening, van een beekje in het bos, compleet met settling tanks en choortoediening. Alleen soms geen geld voor aluminiumfosfaat om de fijne modderdeeltjes te laten bezinken, dus dan was het water wat rood. Maar het was tenminste schone modder... Gelijk vanaf de eerste dag gewoon uit de kraan gedronken, zonder een schijntje van een probleem. Op het station ook een groep Amerikanen, een team van de universiteit van Pennsylvania die het onderzoek- en voorlichtingssysteem weer aan het opbouwen waren. Uitgenodigd bij een van hen om te komen eten. Helpen in de keuken: compleet met waterfilter, water koken, water in een fles in de koelkast. Ze waren geschokt, en schaamden zich ook een klein beetje, toen ze hoorden dat ik zonder probleem al twee weken uit de kraan had gedronken. Op maandag verscheen de echtgenoot niet op het werk. Zowel hij als zijn vrouw met buikgriep te bed: uit de kraan gedronken....
Zoveel te pietluttiger als je wordt ten aanzien van ontsmetten, zoveel te minder je hebben kunt. En wat betreft wazige, dodelijke bacterieen: tja, daar is de evolutie even aan de kant van de underdog. Dan heb je dus pech. Dick V. noemde dat in een andere draad een gebrek aan risicobegrip. Van leven ga je dood. Maar het is dus wel zo, dat hoe harder we selecteren voor de ontwikkeling van antibioticaresistentie in micro-organismen, via het overdreven gebruik van die antibiotica, zoveel te eerder we resultaat krijgen: resistentie in de ziektekiemen. En dat gaat echt harder dan we nieuwe antibiotica kunnen verzinnen.