Opbrengst per hectare
De opbrengst van een wijngaard is afhankelijk van een aantal factoren. Welke teeltmethode (met draad, op voet) gebruikt de boer? Is hij een gangbare, biologische of biodynamische wijnboer? Irrigeert hij zijn druiven (dat zorgt voor flink meer druiven), produceert hij binnen een beschermde oorsprongsbenaming (die doorgaans beperkingen opleggen in het rendement) of gaat hij helemaal zijn eigen gang? Daarnaast zijn het druivenras, het klimaat en de ligging van de wijngaard niet te onderschatten factoren. Er zijn voorbeelden bekend die in vergelijkbare gevallen een factor 5 verschil in opbrengst laten zien. Zo is het geen uitzondering dat een wijngaard in biodynamische teelt 5 ton druiven (5.000 kilo) per hectare oplevert, terwijl een vanuit opbrengstmaximalisatie denkende druivenboer dankzij optimale mechanisatie op 25 ton uitkomt. Ter vergelijking: in het bergachtige gebied achter de Middellandse Zee halen gangbare wijndruiventelers die kwaliteitswijnen maken rendementen die vaak niet meer dan 25 hectoliter per hectare belopen. Omgerekend in tonnen per hectare komt dat neer op circa 3 à 3,5 ton.
Wie vanuit rendement per hectare naar wijn kijkt, begrijpt opeens waarom de ene fles zoveel duurder is dan de andere432.000 tot 576.000 druiven per ton
Een kleinere opbrengst resulteert in meer geconcentreerde druiven en dus meer smaak van nature. De vele druiven van een op kwantiteit gerichte wijngaard zullen wateriger en minder geconcentreerd zijn, waardoor je er meer nodig hebt om een smakelijke wijn af te leveren. Maar hoeveel wijn is dat nou? Ook dat is een over de duim te maken sommetje, leert Vinepair.
Een ton druiven levert 720 flessen wijn op. Dat zijn 7.200 trossen, ofwel 432.000 tot 576.000 losse druiven. Als je een wijngaard met kleine rendementen hebt, kun je met je 5 ton per hectare 3.600 flessen maken. Maar als je een opbrengst hebt van 25 ton, levert je dat 18.000 flessen op. Dat scheelt een paar slokken op een wijnglas.
Wie vanuit rendement per hectare naar wijn kijkt, begrijpt opeens waarom de ene fles zoveel duurder is dan de andere. Wijnen die gemaakt zijn van druiven uit wijngaarden met hoge rendementen kunnen soms - gek genoeg - duurder zijn, dan wijnen uit wijngaarden met een laag rendement. Neem een 'lage rendementswijn' van de berghellingen van de Languedoc voor €9. Stel dat je die laat staan voor een 'hoge rendementswijn' voor €2,99, dan betaal je eigenlijk best veel voor die goedkope wijn die maar een factor 3 goedkoper is (€2,99 in plaats van €9), terwijl het rendement een factor 6 verschilt (3.000 in plaats van 18.000 flessen per hectare). Of, als je het anders bekijkt, helemaal niet zoveel voor die duurdere.
Kleine rendementen betekent domweg (veel) minder flessen, dus hogere prijzen. Het is dus knap dat er toch lekkere wijnen van druiven uit hoge rendementswijngaarden gemaakt kunnen worden. We kopen en drinken ze immers graag, terwijl in het verleden menige test al heeft uitgewezen dat de meesten van ons in blinde proeverijen duur en goedkoop allemaal lekker vinden. Laat je smaak dus uiteindelijk de doorslag geven bij wat je een wijn waard vindt.
Fotocredits: 'grapes, Seneca Wine Trail', All Things Colorful
Als ze dat water nou eens niet bij de wijn doen, maar gewoon in bodem laten dan is er al heel wat gewonnen.
Dirk, het lijkt hopeloos wat er allemaal aan de hand is. Een buurman hier in het dorp verkoopt intensieve diersystemen over heel de wereld. Dubai, Rusland. Iedereen die geld heeft kan overal waar toegang tot water(wegen) is bio-industrie introduceren. Groei, groei en nog eens groei. Alsof de soja, olie en fosfaat niet op kan.
Dat even verderop een oase verdroogt en de inwoners ervan naar de stad trekken om langzaam maar zeker te radicaliseren is een verband dat kennelijk alleen holistische holbewoners waarnemen.