Afgelopen voorjaar sprak ik een Chinese studente. Ze vertelde me niets te snappen van ons Westerse gedoe over namaakvlees en andere vervangers van dierlijke producten. 'Dat is toch gewoon iets anders?' In het gesprek mengde zich ook een jonge Afrikaan die op een andere manier precies hetzelfde zei: 'als ik vlees wil, wil ik vlees en geen vervanger. Dat is toch normaal?'

'Gehackt'
In Nederland mag de Vegetarische Slager nog steeds Slager heten, maar moest hij zijn gehakt van 100% plantaardig materiaal omdopen tot het nostalgisch aandoende 'Gehackt' dat nog steeds doet alsof het wat anders is dan tofu. Inmiddels is er zelfs een namaak 'hamburger' met nagemaakte bloedsmaak op basis van 'plantenbloed'. Dat allemaal uit zorg voor het milieu, waar planten etende mensen zuiniger mee zijn dan beesteneters.

Avocadodip zonder avocado
Die zuinigheid kun je nog verder duwen, maar dan schijnen we het niet te moeten pikken. Onder druk van de Consumentenbond paste Albert Heijn onlangs zijn avocadodip zonder avocado aan en stopte er wel avocado in.

Onderwijl zijn we getuige van de jongste aflevering in het gedoe over eiwit dat niet van beesten komt, maar wel doet alsof omdat wij, Westerlingen, denken dat mensen alleen eiwitten willen eten als het op boter, kaas, vlees, yoghurt en eieren lijkt. Hoe noem je mayo die geen mayo is omdat er geen eieren in zitten?

Just Mayo
Gewoon mayo dus, zegt Just Mayo zoals de naam van het product al zegt. Nee, zegt mayomaker Unilever (Calvé, Hellman's), want in mayo zitten eieren.

Bewuste, groen denkende mensen zijn doorgaans kritisch, maar hebben mogelijk geen bezwaar tegen het nieuwe neppen dat bestaat uit producten van genepte beesten en andere dierlijke producten. Het bevordert de zogenaamde eiwittransitie van minder beesteneiwit (de behoefte daaraan rijst immers de pan uit) en meer direct van planten.

Wat mag avocado niet dat dierlijke nep wel mag?
Maar waarom mag avocado zonder avocado niet en zou mayo zonder de eieren die er sinds het allereerste begin de basis van zijn niet mogen?

Die jonge Chinese vrouw zei: "wij eten al eeuwen andere producten, maar die noemen we geen vleesvervangers. Het is gewoon iets anders." De Afrikaanse jongeman zei het zo: "als ik dieren eet, wil ik dat weten en niet bedrogen worden".

Vroeger wilden wij, nuchtere Nederlanders, liever naakt dan namaakwol. Inmiddels willen we nep. Maar tijden veranderen. Waarom hebben wij die behoefte om er niet iets anders, maar hetzelfde in te willen zien?

Maar wellicht vergis ik me in mijn analyse van ons volksgevoel. Wat stem je?

Fotocredits: Hampton Creek

-- POLL --