Het is precies vijftig jaar geleden dat het eerste James Bond boek verscheen, Casino Royale. Ian Fleming, de man die 007 schiep, besteedde in zijn boeken opvallend veel aandacht aan wat 007 at en dronk. Schrijvend in de na-oorlogse jaren vijftig, toen voedsel nog schaars was, schotelde hij zijn lezers rijke en exotische maaltijden voor. James Bond is een echte rood-vleeseter, vooral lam en rund. Hij zet zijn tanden in een döner kebab (in From Russia with Love) en smult van curry (in Goldfinger). Hij eet room- en melkrijke spijzen op Jamaïca, lokale schaapsstoof in Turkije en bouillabaisse in Marseille. Hij luncht bij voorkeur met zeevruchten, kreeft, krab, schelpdieren. En zijn favoriete ontbijt bestaat uit scrambled eggs met bacon. Met zwarte koffie.

Tegenwoordig kijken wij niet meer op van de exotische gerechten. Curry halen we kant en klaar bij de supermarkt en de döner kebab wordt thuisbezorgd. Of we koken uit het Bond-geïnspireerde kookboek Licence to Cook. Wij zijn niet meer zo onder de indruk van 007's exclusieve eten. Maar we zijn wel geïnteresseerd in gezond eten. Zou het James-Bonddieet verantwoord zijn?

In ieder geval is zijn drankgebruik niet meer van deze tijd. Alcohol bij iedere maaltijd past niet in een gebalanceerd voedingspatroon. Verder eet hij verhoudingsgewijs erg veel eiwitten en weinig koolhydraten. Dat klinkt naar een mondaine versie van 'paleo'. Het is dat groenten en fruit erg weinig aan bod komen, anders zou het beeld compleet zijn. Wellicht waren groenten en fruit zo'n vanzelfsprekendheid dat Fleming Bond's consumptie daarvan vergat te beschrijven.

Voor de explosieve en viriele levensstijl van 007 is een eiwit- en ijzerrijk dieet overigens helemaal niet zo gek. Een actieve marinier verstouwt tot zo'n 6000 calorieën per dag. Bond op missie voor volk en vaderland mag dus ook best wat verstouwen. Nou nog iets meer groentjes en minder alcohol en hij kan nog wel 50 jaar door.

Heeft iemand James Bond eigenlijk wel eens sushi zien eten?

Fotocredits: Ewan-M, kaviaar