Twee dingen over procenten. Dertig procent minder is minder dan 30 procent meer. En ook dan nog. Pepsico zegt in de advertentie, bedoeld voor supermarketiers, in de kleinste lettertjes er bij dat het gaat om 30 procent minder suiker dan 'gemiddeld in andere krokante mueslis'.
Minder zoet is minder lekker, zegt de advertentie. Dus wat nu? Een suikervervanger, oligofructose uit chichoreiwortel.
Zijn we hiermee geholpen? Dat waag ik te vragen aan Foodlogs correspondenten die van suikers weten. Voor de duidelijkheid van de consument, want die moeten we als journalisten eerlijk informeren over de betekenis van reclame.
Fotocredits: Quaker, Pepsico
Voorlopig zijn alle claims over enige werking van oligofructose door de EFSA afgewezen (zie hier en hier voor de laatste afwijzingen). Daarvoor zijn alle claims over gunstige darmwerking/verbeterde flora al afgewezen.
Volgens de EU definitie van voedingsvezel (sub 2):
* eetbare koolhydraatpolymeren die langs fysische, enzymatische of chemische weg uit grondstoffen voor levensmiddelen zijn verkregen en een gunstig fysiologisch effect hebben dat door algemeen aanvaarde wetenschappelijke gegevens wordt gestaafd;
is er dus géén aanvaard fysiologisch effect en zijn het dus géén voedingsvezels, noch prebiotica (omdat die ook een bewezen effect moeten hebben).
Bovendien zorgen ze inderdaad voor heel veel gas (lastig) en boterzuur (mogelijk gunstig), maar beide worden niet door bifidobacteriën geproduceerd, dus van enige selectieve fermentatie is bij lange na geen sprake.