Het Nederlands Dagblad ontdekte dat van de meerwaarde die de goedbedoelende consument overheeft voor de eerlijke chocolade - zo'n 4 cent per reep - maar ongeveer voor de helft bij de cacaoboeren terechtkomt. De andere helft blijft aan de strijkstok hangen voor het instandhouden van de Fairtrade-organisaties zoals Max Havelaar.
Wouter Klootwijk verzuchtte vanmorgen: "Het is alweer tien geleden dat Joost Engelberts en ik de Havelaarnep ontdekten. Ik heb erover geschreven, we brachten het op TV, maar zie, het gaat gewoon door."
Fotocredits: awhiskandaspoon
Bij het koffie voorbeeld van Steven beland dus uiteindelijk 49% van de oorspronkelijke premie bij de boer. De rest is men kwijt aan allerlei (terechte, denk ik)kosten. Dat valt mij dan weer niet tegen.
Wat mij wel tegen valt is het citaat dat Dick aanhaalt. "...de door Max Havelaar gegarandeerde minimumprijs nu lager ligt dan de wereldmarktprijs, maakt de premie die Max Havelaar boven op de prijs biedt het enige verschil."
Voor de duidelijkheid, ik ben maar een leek of gewone doorsnee consument, maar het idee dat ik bij Fairtrade/Max Havelaar had was heel anders. Naar mijn idee zou een Fairtrade organisatie altijd een X bedrag/percentage meer moeten betalen dan de huidige marktprijs. Met een gegarandeerd minimum als de unfair-price daar onder zou zakken.
Blijkbaar heb ik mij daar enorm in vergist.