Een tijdje geleden gaf Jacobus hier het voorbeeld van een elfjarig meisje dat nog nooit een tomaat had gezien. Er werd door sommigen met verbazing op gereageerd.
Kort geleden noemde Diny Schouten me een soortgelijk voorbeeld: een kind dat nog nooit een aardbei had gezien. Ik kon het nog steeds nauwelijks geloven, dat zo radicale 'nóg nóóit'. Toen verscheen de column van Guus Vredenburg waaruit bleek dat er kinderen zijn die nog nooit witlof hebben gezien.
Gisteren werd ik overtuigd; ik was namelijk nog steeds sceptisch en dacht dat dat er van lichte overdrijving sprake was.
Nee dus, ik had het echt mis. Tijdens de presentatie van de Food & Nutrition Delta afgelopen woensdag in Den Haag sprak ik een onderzoeker die zich bezighoudt met smaaklessen in relatie tot kinderen. Zij bevestigde al deze geluiden: we hebben thans te maken met de eerste generatie kinderen die écht nog nooit groenten hebben gezien.
Geen tomaten, wel tomatensaus. Wortels, niet in het echt en zelfs niet in de vorm van bolletjes-in-een-plastic-zakjes. Sperzieboontjes, nooit en in geen enkele hoedanigheid. Zelfs geen komkommer als kinky dildo.
Naar het schijnt speelt dit fenomeen niet alleen in Amsterdam-Zuid, maar zelfs al in Friesland. Die twee hardwerkende ouders koken niet meer, ze halen of laten bezorgen. Hun kinderen eten dus, net als zij, pizza's, frites & more. Zelfs onder jonge advocaten en andere hoogopgeleide professionals en hun kroost schijnt dat een gebruikelijk menu te wezen.
Ik begin me af te vragen of ik niet zelf los van de realiteit begin te raken ;-)
Voor de sceptici onder ons, het voorbeeld wat ik gaf is een waargebeurde situatie geweest, er zijn kinderen in dit rijke land die tot hun 11de levensjaar nooit verteld is hoe een tomaat eruit ziet, en of je het rode ding überhaupt kunt eten.
Wellicht kan een ommekeer verwacht worden nu Lays enige tijd geleden chips op de markt gebracht heeft met Heinz Tomatenketchupsmaak. Nu zien ze tenminste het plaatje van een tomaat op de zak staan.
Ik ben een groot voorstander van deze smaaklessen op basisscholen, maar ik ben mij er terdege van bewust dat ouders hier een hoofdtaak hebben, het is triest genoeg [hoe leuk hij het ook doet] dat voor zoiets vanzelfsprekends als groente en fruit een Pierre Wind noodzakelijk is uit te leggen hoe ze smaken, en nog triester; hoe ze eruit zien...
Jacobus