In de eerste lijn - over groenwassen - van het nieuwe jaar, zwemmen eco-mosselen en eco-zalm voorbij. Wat Eco-mosselen zijn legt Wouter Klootwijk daar uit. Maar eco-zalm, wat is dat dat?
Willem vraagt erom. Zojuist vertelt Wouter ook daar iets over. Ik vroeg er zelf een tijdje geleden om. Bij SKAL, de certificeerder van biologisch in Nederland.

Om biologisch te mogen heten moet je aan een stel eenvoudig te begrijpen principes voldoen:
- biologisch plantaardig spul is onbespoten, dat wil zeggen niet met zogenaamde synthetische en dat wil weer zeggen niet met 'niet natuurlijke' middelen. Daarom mag kopersulfaat, geen fijn goedje, wel. Het komt immers in de natuur voor. Roundup niet.
- biologische dieren moeten biologisch voer eten; zijn het van nature moordende rovers, dan moeten ze dus met biologische planten gevoerde dieren te eten krijgen en anders moeten ze biologische geteelde groenten, granen, fruit en aardappelen krijgen
- biologisch komt nooit uit de natuur. Dat is logisch want je weet nooit wat een dier allemaal opvrat van wat wij er aan vervuilds of niet-biologisch gevoerds achter lieten dat dat dier weer vond. Voor planten is het tegenwoordig anders (vroeger niet). Groeit het op een plekje waar de autoriteiten zeker van weten dat niemand er ooit een niet-biologisch papiertje laat vallen en geen enkel dier er onbiologisch poept (hoe weet je dat?) dan mag het biologisch heten. Zo komen er dus inmiddels zelfs uit Oost-Europa, minder ver van Tsjernobyl dan wij, biologische jammetjes uit de natuur zelf. Da's logisch.
- biologische beesten uit de natuur kunnen niet en daarom bestaan ze niet. Echt niet. Ze zijn evenvoudigweg te bewegelijk. Nog minder dan in het geval van dat af-en-toeiege poepje bij die biologische bosaardbei ben je zeker van je biologische zaak. Daarom komen biologische dieren alleen uit gesloten inrichtingen en is wild niet biologisch. Klinkt gek, maar het is hartstikke logisch als je het bovenstaande hebt gesnapt.
- zalmen zijn rovers (kijk maar naar hun bek). Dat betekent dat ze dieren eten. De grote vraag is dus: zijn ze nou biologisch gevoerd ja of nee? Over die laatste vraag stuurde ik een mail aan onze nationale controle-instantie SKAL. Ik vroeg ze aan de hand van het plaatje bij dit verhaaltje of het klopte dat zij die zalm hadden gecertificeerd. Het antwoord was luid en duidelijk: ja! Ik vroeg ze ook of ze wisten wat die zalm had gegeten.

Dat zit zo. Als die zalm is gevoerd met bijvoorbeeld het overblijfsel en andere restsel ('afval' klinkt zo naar en is geen goed duurzaam-woord omdat alle afval eten is) van met biologische planten gevoerde vegavis, dan is dat de enige manier waarop die zalm biologisch kan zijn en zo'n beetje bij zijn natuurlijkekostje blijft. Een zalm eet tenslotte van nature geen koe, kip, geit of varken en al helemaal geen biologische. Ik hoop trouwens maar dat heer of vrouw zalm (zijn die trouwens ook van hun sexe 'afgeholpen' of niet?) in de kooien waarin zij in zee zitten niet af en toe een garnaal en klein zeebaarsje oppeuzelen dat ergens anders is geweest terwijl zijn baas even niet oplette. Eten uit de natuur is immers per definitie niet biologisch.

Ik kreeg een heel merkwaardig antwoord terug. Als ik wilde weten wat het beest gegeten had, moest ik dat maar aan Albert Heijn vragen. Ik snap er nog steeds geen bal van. Als SKAL, onze waakhond die zalm nou juist moet bewaken op wat de zalm eet, niet weet wat die eet, hoe kan'ie dan zeggen dat'ie bio is?

Ik vond het zo'n flauw antwoord van zo'n gewichtige organisatie, dat ik maar terugzakte in mijn stoel. Tot Willem's vraag. Wouter Klootwijk zegt doodleuk dat het SKAL-zalmlabel nep is en kan het beargumenteren. En nu?

SKAL, heeft u misschien alsnog een antwoord? U bent de enige die het weet, volgens onze wet. U moet immers kijken of die juist wordt uitgevoerd. Dan bent u ook verplicht tot een duidelijk antwoord aan Nederlandse burgers die willen weten hoe het zit. De inkoper van AH kocht het visje alleen maar in omdat hij vertrouwde op uw betrouwbaarheid.

Uw plicht is des burger's recht. Niet in het minst om de aantrekkelijke prijs die de bewuste burger er dankzij uw certificaat voor betaalt.