In de woorden van Professor Klaus Grunert: “It is interesting that despite the wealth of information available on consumer opinions gathered from surveys, interviews and focus groups, there is an obvious lack of field research that actually records how nutrition information on label influences buying behaviour in a real life shopping environment. Understanding on-pack nutrition information in isolation is very different from understanding what this information means in the context of a weekly shopping excursion or composing a balanced diet.” Daarnaast laat het onderzoek nog drie belangrijke conclusies zien:
- Mensen zijn over het algemeen te spreken over het algemeen voedingsinformatie op de verpakking en begrijpen heel goed dat voeding en gezondheid gerelateerd zijn. Of ze erop handelen is echter de vraag omdat er allerlei gewoonten en ordinaire 'zin in' de overhand kunnen nemen.
- Consumenten vinden eenvoudige informatie over goede/foute voeding prettig, maar tonen verschillende voorkeuren voor de diverse systemen die daarvoor inmiddels bestaan. Zo vinden bijv. sommigen de kleuren van het stoplichten-systeem te dwingend, terwijl anderen dat juist wel prettig vinden.
- De meeste consumenten begrijpen de meest gebruikelijke coderingen voor goed/fout eten in die zin dat ze aangeven die actief te kunnen reproduceren.
"The proof of the pudding is in the eating" en zoals duidelijk wordt: die is er vooralsnog niet. Het onderzoek suggereert zelfs dat 'zin-in' en gewoontes wel eens heel goede kandidaten kunnen zijn om roet in het eten te gooien. Mij zou het niet verbazen als dat waar bleek. Zoals bekend denk ik dat je 'goed' eten nóg aantrekkelijker - lekkerder, leuker en gemakkelijker - moet maken dan die onbeheersbare 'zin in' en gewoontes.
OK, Wouter, we doen het gewoon met die beroemde Koning Aap en zijn pot ballen. Die verslaat tenslotte ook steevast beursanalisten en Raden van Bestuur ;-)