Roth moest zich voor deze nieuwe uitdaging goed inleven: "In het begin was ik sceptisch, maar toen zei ik tegen mezelf dat het al zo vaak gaat over het eten voor schoolkinderen in de kantines, maar nooit eens over de ouderen, terwijl het over onze ouders en grootouders zou kunnen gaan", zegt Roth in Le Figaro.
Samen met de koks van de bejaardenhuizen is Roth aan het ontwikkelen geslagen, waarbij medische én financiële richtlijnen in acht werden genomen. "Ik heb de koks laten zien hoe je gerechten meer smaak kunt geven door uitgesprokener sauzen, door te spelen met de kooktijden en door de presentatie te verbeteren". De koks leerden al doende ook het eten te verrijken met meer eiwitten en te werken met aangepaste texturen (gehakt, gepureerd, tot gel verwerkt) - in tegenstelling tot simpele purées nemen die texturen de smaak, kleur en voedingswaarde van het oorspronkelijke product in acht. Zodat een textuur van appel nog altijd naar appel smaakt, in plaats van naar appelmoes.
De bewoners van de Orpéa-huizen bevalt de nieuwe aanpak uitstekend. Ze zijn vooral blij dat ze lekkere gerechten uit de traditionele Franse keuken voorgezet krijgen - daarmee weet Roth meteen al zoete herinneringen op te roepen.
" (...). Maar ik praat dus niet over instellingen, ik heb het over mensen die thuis wonen en daarin ondersteuning krijgen. (...)."
Beste Ria,
Tot vier maanden voor haar dood woonde mijn moeder thuis. Maar de thuiszorg die ze al jaren kreeg (via diezelfde grote zorgorganisatie) werd er met het jaar slechter op. Op een gegeven moment ook steeds weer andere helpers, zodat geen een m'n moeder, haar gewoontes en eigenaardigheden meer leerde kennen. Aan de binnenkant van de voordeur verscheen een sticker met streepjescode die de helpers moesten gebruiken om in- en uit te checken, altijd haast en werken op de klok. Broodmaaltijden zetten ze wel neer, maar helpen bij het opeten of kijken of ze het überhaupt wel opat, daar was geen tijd voor. Ook geen hulp bij het verantwoord kopen van voeding, ze lieten m'n moeder maar raak bestellen bij de 'winkel aan huis'. Toen ik een keer twee weken met vakantie was en daarna bij ma in de koelkast keek, vond ik daar ruim 3 kilo (!) aan voorgesneden kaas, liters melk en yoghurt en genoeg worteltjes om een ren met konijnen een week te voeden.
Zes jaar terug hebben we het nu over, zou het beter zijn geworden met de thuiszorg? Ik waag het te betwijfelen.