Nederland is een wereldspeler op het gebied van Agro en Food. Daar is ons land trots op. Niettemin leven heel wat boeren al jaren in een constante crisis. Dat moet anders. Hoe?

Die vraag kan op vele manieren beantwoord worden. Toch is er maar één simpel antwoord: maak het verschil.

De Nederlandse land- en tuinbouw zijn vooral gericht op één grote en brede weg naar Rome, waar bulk van een constante hoge kwaliteit zijn weg vindt naar de wereldmarkt. Dat geldt voor varken, melk, eieren, kalf, tulpen, tomaten en ga zo maar door. Daarnaast hebben wij daar omheen toegepaste kennis ontwikkeld. Ook die kennis exporteren we volop. We doen dat zo goed dat we zijn gaan geloven dat we de beste zijn. En bovendien zo goed dat we vergeten dat er ook andere wegen zijn.

Saaie Franse Péage
Eén rechte weg van A naar B is efficiënt, maar als je op weg naar Zuid-Frankrijk alleen de péage pakt, mis je wel de mooiste weggetjes van Frankrijk.

De péage helpt je in één dag doorrijden naar de Provence. Maar wie alleen op die saaie snelweg blijf, mist avontuur. Als we allemaal zo snel mogelijk naar dezelfde plek willen, hebben we elkaar bovendien niets verrassends meer te vertellen én lopen we het risico allemaal dezelfde grote file en ongelukken mee te maken.

Ik denk dat de landbouw vast is komen te zitten in zo'n vorm van slaapverwekkende en vervelende saaiheid. Ons eten is een saaie snelweg en er valt niets meer over te vertellen. Dat is toch raar in een tijd waar de ene trend na de andere subgroep over elkaar heen buitelen?

Verschil
In de natuur dragen verschillende organismen bij aan de vorming van een biotoop. Alles en iedereen heeft als het ware zijn niche en zorgt ervoor dat het geheel en de uithoeken spannend blijven. Het biotoop bestaat bij de gratie van verschillen. Zo kun je ook de markt voor boerenproducten zien.

Als fervent melkdrinker weet ik al jaren dat elke (koeien)melk anders is. Geur, kleur en smaak verschillen. Dat komt door een ander voerregime, ras, jaargetijde, moment van melken op de dag en leeftijd/ lactatie van het dier. Ik denk zelfs dat de grond waarop het dier graast ermee te maken heeft.

Mee naar spannend Engeland
Waarom doen melkboeren en zuivelverwerkers daar niets mee? Omdat ik daar niets van snapte, ben ik melksommelier geworden. Ik laat mensen verschillen proeven. Dat overtuigt meer dan honderd verhalen en is niet alleen spannend als 'verhaal' maar vooral ook in je mond. Het verschil in al die melksmaken is even fascinerend als de verschillen tussen rode wijnen.

In Engeland barst het al van de verschillen in melk. Daarom organiseer ik in samenwerking met The Milk Story de MILKtripUK, een studiereis naar het maken van verschil in melk in Engeland. Inschrijven voor de MILKtripUK kan nog tot 16 februari. Tot 25 januari geldt er een vroegboekkorting. Via RVO.nl kunnen ondernemers een missievoucher aanvragen voor tegemoetkoming in de kosten. Voor jongeren en studenten die geen ondernemer zijn, stelt de BD-Vereniging 2 plaatsen op basis van co-financiering beschikbaar.

Wat we daar proeven en leren, vertellen we na de reis op Foodlog.

Fotocredits: Melk met aardbei, Rodrigo C. Fávero