Jamie Oliver - Engeland's even aaibare, commerciële, ideële als rebelse kooklieveling - heeft zich van de ene op de ander dag ontwikkeld tot een viesvadsige dikkerd.
Sure, het is een campagne om het vervolg op zijn Schooldinners te promoten.
Ik vind het een vondst om mensen via jezelf in de spiegel te laten kijken. Niets is zo shockerend als deze 'lekkere' en succesvolle schoonzoon opeens voorgeschoteld te krijgen zoals hij er ook uit had kunen zien.
Ik hoop dat hij wel goed blijft koken, want lekker duurt nou eenmaal het langst.
Misschien zouden ze in dat soort campagnes wat meer de nadruk leggen op "gezond eten is lekker en leuk" in plaats van "dik is ongezond". Ik denk dat dat een veel positievere benadering zou zijn.
Dikke mensen eten niet altijd te veel en te vet, en dunne mensen niet altijd matig en gezond. Volgens mij is het nog steeds beter om dik te zijn en gezond te eten dan om dun te zijn en alleen maar rotzooi naar binnen te stouwen.