Het nieuws is afkomstig van onderzoekers van het UMCG in Groningen.
Wie naar het bericht van de Groningse onderzoekers gaat, leest daar inderdaad dezelfde sensatie, zij het met net wat meer slagen om de arm.
Er is een statisch significant verband gevonden tussen hogere sterfte onder mensen die hoge niveau's B12 in hun bloed hebben en mensen die er lage niveau's op na houden. In de laagste groep vonden de onderzoekers een sterfte van 33,8 doden per 10 000 levensjaren en 65,7 doden voor de hoogste.
De onderzoekers zeggen over hun bevindingen: "De gevonden associatie is significant, ook als er gecorrigeerd wordt op risicofactoren als leeftijd, BMI, roken, alcoholconsumptie en verschillende ziektes. Hoewel er geen causaal verband is gevonden en het onderzoek niets zegt over de mechanismes die aan de gevonden verband ten grondslag liggen, zijn de uitkomsten volgens de onderzoekers in ieder geval reden om aan te nemen dat een mens wel degelijk teveel vitamine B12 kan hebben en dat een te hoge B12-spiegel gezondheidsrisico’s met zich meebrengt."
UMCG komt terug op eerder advies over B12. Via @dvhn_nl pic.twitter.com/eMLwTriqxd
— Henk de Jong (@B12Henk) January 25, 2020
Lezenswaardig is het commentaar van columnist René Steenhorst dat al op 21 januari 2020 verscheen:
Gronings wetenschappelijk onderzoek heeft vandaag voor grote onrust gezorgd onder vele duizenden gebruikers van vitamine B12 in Nederland. Ineens werden zij geconfronteerd met een mogelijk ‘hogere kans op overlijden door deze vitamine’, die soms al vele jaren letterlijk hun behoud betekent. Want die conclusie uit hun onderzoek – ‘grotere kans op sterfte’ – blijft hangen en brengt mensen soms tot radeloze gedachten of zij nu wel of niet moeten doorgaan met B12.
De vraag is dan ook of de wetenschappers, die slechts wilden waarschuwen voor ‘overdosering’ bij mensen die die supplementen slikken of injecties krijgen om een vitamine B12-tekort te voorkomen, zelf wel zo blij kunnen zijn met het effect dat zij nu hebben bereikt. Door de interpretatie, maar zeker ook de opzet van hun studie, zijn namelijk massa’s B12-afhankelijke patiënten de gordijnen ingejaagd.
Dat kan en zal nooit hun bedoeling zijn geweest van onderzoeker José Luis Flores-Guerrero en hoogleraar Interne Geneeskunde, Stephan Bakker. Lees verder.
Dat kan op allerlei manieren.
Bijvoorbeeld op de manier van Wakker Dier's Liegebeest: formuleer een paar criteria voor Gebakken Lucht in persberichten en loof elk jaar een prijs uit voor de grootste Luchtbakker onder de universiteiten.
Wakker Dier doet zelf de nominaties en daarover stemmen de bezoekers van hun website. In dit geval kun je beter een jury van wetenschappers benoemen.
Ik denk dat daar een grote preventieve werking van uit kan gaan. Onderzoekers zullen selectiever worden en strakker toezien op het luchtbakkende communicatiegilde.
Lastig punt: onafhankelijke wetenschappers liggen niet voor het oprapen.
Misschien iets voor foodlog, met bijv. Dennis Zeilstra als strengste jurylid?