The novel packaging comprises a membrane consisting of charged particles (of edible substances) bound by electrostatic forces; this surrounds a liquid, foam or solid food and is than wrapped in an edible or biodegradable hard shell.
Op dit moment is het team nog volop bezig de stabiliteit van de nieuwe verpakkingen te verbeteren. Temperatuur en houdbaarheid zijn issues. Maar de eerste resultaten zijn al te proeven, in Parijs.
Edwards vertelt: We have mostly focused on the culinary possibilities - aiming to get the taste and experience right. In our FoodLab in Paris, at Le Laboratoire, part of the Lab Store, we offer pumpkin soup in a spinach membrane, or lemon juice in a lemon membrane, or melted chocolate in a cherry membrane (black forest torte).
Binnenkort eet je dus taart in een velletje. De verpakking zie je niet meer en eet je gewoon met huid en haar erbij op.
Fotocredits: Chanelcoco872
Wat is het probleem.
Academen moeten acquireren voor hun centen. Dat doen ze door met nieuwe ideetjes te komen die nog niet zijn beschreven in de wetenschappelijke literatuur. Of met ideetjes te komen die zo oud zijn dat degene die de projecten beoordelen niet weten dat het onderwerp al eerder is onderzocht. Daarnaast is het zo dat academisch geschoolde mensen over het algemeen hele nette mensen zijn. En die gunnen dat een bepaalde universiteit zijn budget krijgt ookal is het onderwerp niet nieuw. Want een volgende keer wordt degene die nu beoordeeld ook zelf beoordeeld.
Aan de andere kant heb je innovaties en ondernemers die een idee markt-rijp moeten maken (lees tot een concreet product moeten ontwikkelen). Als die om financiering vragen dan kan je twee reacties krijgen vanuit de academische wereld (a) het is al een keer onderzocht dus bestaat het al (wat meestal niet het geval is), (b) er is niets over bekend dus hoe weet je dan of het werk?
Het circus draait door en uiteindelijk komt er veel te weinig echter vernieuwing in de markt. Zonde van allerlei maatschappelijke potjes met geld.