Hoe is het dan toch mogelijk dat we door kunnen gaan met leven en rustig doorademen?
De Standaard schrijft: Vroeger was de natuur steeds in staat zich te herstellen en de menselijke consumptie te compenseren. Sinds het begin van de jaren 70 van de vorige eeuw werd een kritische drempel overschreden. Sinds toen passeert de consumptie de draagkracht van wat de aarde jaarlijks kan produceren aan grondstoffen en absorberen in termen van vrijgekomen CO2.
Vandaag leeft meer dan 80% van de wereldbevolking in landen die meer verbruiken dan dat ze zelf kunnen produceren. Om aan de behoeften van de Japanners te voldoen is er 7,1 maal de oppervlakte van Japan nodig. De Italianen consumeren het equivalent van 4 Italië’s, de Egyptenaren 2,4 maal Egypte. Belgen hebben 5,3 maal de oppervlakte van België nodig.
Maar nu weten we nog steeds niet waarom we vandaag toch nog leven en ons geen zorgen maken over morgen. Volgend jaar is het vast weer een aardig nieuwsfeit en zijn we weer net iets eerder met Earth Overshoot Day.
@Liesbeth een visqoutum is er al, het produceren van voedsel kan met minder resources maar dan heb je weer die dierenvrienden op je nek.