Ook in eten horen we tegenwoordig van alles over duurzaam. Ons ministerie dat vroeger nog ging over boeren en vissers - Landbouw eN Visserij (LNV) - maar tegenwoordig over Eten, schreef zelfs een nota over 'duurzaam eten'. Iedereen praat erover, maar niemand weet wat het is.
Dat is inderdaad een hele goede vraag. En daarom compliment voor je site en voor de strijd die je strijdt. We moeten de opkomst van zaken als Orthorexia, Stadslandbouw en dakmoestuinen sociologisch duiden. Ik zie het als een reactie tegen globalisering (lange voedselketens) en ja, wellicht ook door kennis die ons in de war brengt. Die biologische kip van 12 weken vertegenwoordigt vele andere waarden en kan dus niet worden afgerekend op alleen CO2 uitstoot per kilo vlees oid.
Waarom dan al die 'waarden' niet uit elkaar getrokken? Sterker nog: waarom praten over waarden? Een consument heeft geen 'waarden', maar vindt iets en kan andere dingen gaan vinden naarmate hij meer meer weet. Waarom niet gewoon vertellen hoe ieder product in elkaar zit? Die biokip leeft zus en die andere zo en vertelt ons door zijn gedrag dat hij zo-en-zo tevreden is met zijn bestaan.
Waarom die hang naar simplisme? Nog anders: maakt die het niet heel complex?