Recepten zijn er al miljoenen. Allemaal varianten van elkaar. Soms met gedeeltelijk dezelfde zinnen, soms met helemaal dezelfde zinnen. Soms met een paar verdacht veel op elkaar lijkende tips.
Google op 'eend' plus 'kikkererwt' en 'canard' plus 'pois chiches' en je ontdekt dat je een Nederlands gat kunt opvullen door leentjebuur bij de Fransen te spelen. Geen hond die het merkt.
Kopiëren van recepten is zo oud als de wereld. Sterker nog: zo geven wij mensen de manier waarop we met voedsel om kunnen gaan aan elkaar door. Waar komt toch die drang naar 'ik heb het zelf uitgevonden' vandaan?
Los van beleefdheids- en commerciële auteursrechtelijke vragen, zie ik er dus niet zo'n probleem in. Zelfs de auteur met het vermeende auteursrecht is grotendeels schatplichtig aan anderen die haar voorgingen ;-)
Laten we de vraag eens heel anders stellen: wanneer voegt schrijven over voedsel iets toe?
Want laten we wel wezen, er valt zoveel nieuws, leuks, grappigs en inspirerends over eten te vertellen dat ik echt niet begrijp waarom receptenplagiaat een probleem zou moeten zijn.
Leuk kookboek trouwens hierboven. Meteen met je advocaat aan tafel en die op heterdaad betrappen ;-)
Gelijke recepten kunnen onafhanklijk van elkaar ontstaan. Op recepten als zodanig zit dan ook geen auteursrecht. Wie zich recepten gaat toe-eigenen als ware het zijn of haar oorspronkelijk intellectueel eigendom is teveel mat zich zelf bezig.