De paradox van keuzes

Had de supermarkt in de jaren zestig 500 artikelen, tegenwoordig moet je niet meer opkijken van 20.000 artikelen. Het assortiment wordt breder en dieper met gevolg dat een vestiging van Albert Heijn in het centrum van Amsterdam momenteel meer dan 80 soorten brood verkoopt. 'Mag het ietsje meer zijn, maar dan net even anders' schreven we ruim een jaar geleden op Marketingfacts naar aanleiding van het artikel 'Nederland is keuzemoe' in weekblad Intermediair.

Rutger van Waveren verwijst dit weekend naar een recente Google TechTalk van Barry Schwartz, auteur van het boek The Paradox of Choice: Why More Is Less uit 2004 (ook vertaald in het Nederlands: De paradox van keuzes: Hoe teveel een probleem kan zijn).

Meer keuzes betekent meer mogelijkheden, maar ook meer twijfel aldus Schwartz. Aan de hand van sprekende voorbeelden uit psychologisch en marketingonderzoek laat 'De paradox van keuzes' zien hoe mensen met die overvloed omgaan. Aanrader!

3 reacties

#3 - Dick Veerman - 28 aug '06 9:35

Aansluitend op Wiseman, een mooi verhaal dat me ooit werd verteld door Robert Reibestein (McKinsey Amsterdam).

Diepzeebiologen vroegen zich af waarom een bepaald Pool-visje met een gevorkt startje in zo'n prachtig patroon zwemt: aan ieder staartpuntje sluit een volgend visje aan. Als een kunstwerk zwemt deze slagformatie door zee. Vraag: welke eigenschappen heeft het visje dat helemaal vooraan zwemt? 'Leadership' misschien?

Antwoord: een verstandelijke beperking en dús het vermogen richting te kiezen! De slimmere durven te volgen, niet te leiden.

Reibestein gebruikte dit verhaal om Raden van Bestuur, directies en andere leiders uit te leggen wat 'leadership' is ;-)

#2 - Melchior Meijer - 28 aug '06 9:27

Bere-interessante lezing. De Britse psycholoog Richard Wiseman (Hertfortshire) heeft een even briljant als eenvoudig onderzoek gedaan naar wat 'stereotype geluksvogels' onderscheidt van 'stereoptype pechvogels'. Een en ander is samengevat in zijn boek 'The Luck Factor'. Een van zijn vele verrassende vondsten: 'Geluksvogels' - ondermeer veel captains of industry - laten bij gecompliceerde keuzes vaak de dobbelsteen beslissen. Ze weten dat het vaak niet zo veel uitmaakt wàt je doet, àls je maar iets doet en niet verlamd raakt.

#1 - Dick Veerman - 27 aug '06 21:09

Het is niet zo tegen-intuïtief als Schwartz doet voorkomen. Het Frans kent al heel lang de uitdrukking 'l'embarras du choix', oftewel: hoe meer keuze, hoe moeilijker het wordt om te kiezen.
Maar hij is natuurlijk een Yank ;-)

Op het gebied van voeding kan ik het niet laten er iets tegenover te stellen, nl. de woorden van een Fransman die me ooit zei. 'Vroeger kon ik kiezen uit 5 kazen, nu uit 300. Maar er is er niet eentje écht lekker meer.'

Een effect van die 'embarras du choix' of heel wat anders? Meer keuze, meer verschil, maar ook verlies van de lekker-kwaliteit? Volumegroei, maar kwaliteitsverlies.

Ik weet het wel zeker: 'lekker' is bijna niet meer te vinden, ondanks het overaanbod. Maar dat wordt steeds moeilijker te bewijzen in een proefopstelling, al helemaal met 'the Schwartzes around ....'

Toch heb ik een ideetje hoe het wel kan. Zet 7 kazen + 3 'écht goede' kazen op tafel. Idem met confitures en met sauzen. Alle producten nummeren we alleen (merk en herkomst laten we onbekend). Wedden dat die 3 er steeds als beste uitkomen?

Nou nog een discussie over de hoedanigheid van 'echt lekker' natuurlijk. Doen we later ... als we de proef uithalen in een foodbloggersbijeenkomst voor al onze lezers en wie ze maar mee willen nemen. Ergens eind november/begin december. Met een week of 2 meer hierover.