Dit is geen stiekum geschoten drugsdeal uit de achterbak. De man in het witte T-shirt is onze Franse warme bakker. Hij verkoopt geweldig zuurdesembrood. In een theedoek gewikkeld blijft het een week goed én lekker. Vreselijk duurzaam, want je hebt er geen diepvries voor nodig om het in te vriezen en dus ook geen magnetron om het weer te ontdooien.
Hij komt op zaterdag. Aan het einde van de middag. Een kilo kost € 3,50. Geen geld als je bedenkt wat dat broodje allemaal inhoudt:
- biologisch graan
- deels van eigen teelt
- alles gemalen in eigen molen
- zelf gebakken
- thuisgebracht tot 60 km in de omtrek (allemaal dorpen en 'gaten')
Nog veel opmerkelijker. In ons 'gat' (een 'hameau') - 25 zielen, ons incluis - wordt voor zijn doen veel afgenomen. Maar liefst 5 huizen kopen zijn brood. Dat maakt het voor hem een 'bon quartier'. Nee, dat zijn allemaal autochtonen, als je soms dacht dat het allemaal allochtonen zijn zoals wij.
Ik kijk het nu al wat jaren aan en denk: met de armoedige kwaliteit van het brood in Nederland moet zo'n concept toch als een warm broodje verkopen in Nederlandse steden?
Op zaterdagmorgen, met iets lekkers voor de koffie erbij. En doordeweek 's avonds, ook alweer met wat lekkers erbij. Of misschien de rest van de boodschappen voor de paar dagen daarna. Dan zijn die eindelijk óók goed. Culi dames en heren hoeven in de kranten en bladen dan niet meer te klagen dat je voor goede spullen zo ver weg moet en ook nog eens moet weten waar je wezen moet. Zo wordt het bakkersritje ook nog eens duurzamer: de warme bakker als kruidenier aan huis.
Kortom, eindelijk weer lekker eten en nog super makkelijk ook. Exit Excellent.
De bakker aan de deur.... that brings back memories! Ik maakte het mee als we met verlof in Nederland zaten. Een voor mij unieke ervaring, die verkopers als bakkers en melkboeren aan huis, want in Maleisië bestond dat niet, daar haalde je zelf je spullen op de markt, die overigens wel 7 dagen per week van 's-morgens vroeg tot in de avond geopend was.
Maar goed, in Zeist kwam de bakker aan de deur, met een uit de kluiten gewassen bakfiets. Ik kan de geur nóg oproepen, als hij de klep van zijn bak opende. Ongelofelijk lekker, die geur van vers gebakken brood! Uitsluitend ongesneden brood, dat spreekt. Snel naar binnen, om het soms nog een beetje warme kapje (netter woord voor 'kontje') er af te snijden en dik te besmeren met roomboter. Voor mij was dit lekkerder dan snoep......
En Rene, soms komt er nog best iets heel redelijks uit die supermarktketens. De plaatselijke C1000 bakt zelf brood af, waaronder 'Vlaams brood opgerold bruin' - wat dat ook moge betekenen.... maar wel lekker stevig brood, na twee boterhammen heb je ook echt het idee wat gegeten te hebben. En nog smakelijk ook.