Foodwatch ging dus nat op een argumentatiefoutje. De organisatie gebruikte het verkeerde argument om het correcte punt te maken. Er is geen causaal bewijs dat Becel je hart en vaten niet in de soep laat draaien, maar de margarine mag wel gezond heten omdat we een laag cholesterolgehalte gezond noemen.
Opvallend is daarom het feit dat Onno Kleyn, ambachtelijk eetjournalist bij de Volkskrant het vanmorgen correct en wars van alle hypes tegen Becel opschrijft (V9): "het is bewezen dat de margarine het slechte cholesterolniveau in ons bloed verlaagt. Causaal bewijs dat cholesterolverlaging hart- en vaatziekten vermindert is echter nooit geleverd. De hypothese dat cholesterol van invloed zou zijn ontmoet kritiek in de wetenschap." Dat is een correcte formulering waar Unilever - de merkeigenaar van Becel - vermoedelijk bij moet knarsetanden omdat het de verkopen van de gezonde hartmargarine verder ziet dalen na al deze berichtgeving, terwijl de Volkskrant met deze formulering de toon zet voor een wetenschappelijk correcte weergave van de waarheid omtrent Becel.
Als Kleyns wijze van formuleren navolging vindt, kan de Duitse rechter die onlangs oordeelde dat Becel gezond voor hart en bloedvaten mag heten zolang er maar 1 wetenschapper is die de claim ondersteunt, inpakken. Becel verlaagt je cholesterol maar heeft geen oorzakelijk vastgesteld effect op je hart- en bloedvaten. Sterker nog, dat effect wordt betwijfeld. Er zijn zelfs wetenschappers die beweren dat een verlaging van je cholesterol slecht voor je hart is. Dat mag je allemaal hardop zeggen zonder dat Unilever er bezwaar tegen kan maken.
Als Foodwatch dus alsnog zijn gelijk wilt halen, moet het net als Wakker Dier gewoon grote advertenties in kranten zetten: "Becel verlaagt je cholesterol maar heeft geen oorzakelijk vastgesteld effect op je hart- en bloedvaten". Geen rechter die het de actievoerders nog tegen kan maken met een boete of celstraf. Sterker nog: als de rechter wordt ingeschakeld, wordt de aandacht tegen Becel alleen maar nóg groter. Vaststaat dat er geen causaal bewijs is dat Becel hartzeer voorkomt. Geen rechter die daar omheen kan. Er is nog hoop voor Foodwatch.
Fotocredits: 'Vintage Ad #1,585: Spread a Good Example', uitsnede jbcurio
Als ik nou eens geen boter en ook geen margarine (dus ook geen Becel) op mijn brood doe...
Nou ja dat deed ik al jaren, waarna ik -inmiddels ook al sinds jaren- erop overgestapt ben om gewoon geen brood meer te eten...
Aldus doende ben ik af van dat getwijfel of de ene margarine nou wel of niet beter is dan de andere. Of dat ik toch maar voor boter moet gaan.
En zonder brood raakt het mij niet meer dat dat brood al lang niet meer deugt en niet meer smaakt, maar wel o zo saai is geworden.
Hoe is het mogelijk dat hele volksstammen jaar in jaar uit twee maal daags dat al maar meer gedegenereerde brood eten? (Of deels zijn overgestapt op patates-frites). Ik eet in plaats van brood (en patat) wel een groente/vis/ei/salade (opgelekkerd met een pietsje knoflook of wat ook). Dan word ik wel verziekt door pesticiden en kwik...
Onderzoek zou zich voornamelijk, ik denk zelfs uitsluitend, niet moeten richten op wat uit een of andere fabriek komt, maar op wat uit de grond komt, of uit zee; gewoon op wat groeit en bloeit en eetbaar is (groente, haver, fruit, noten, paddestoelen, vis, en nog veel meer: gember, geelwortel, peterselie; ik kan moeilijk volledig zijn).
Wat er nu gebeurt is eigenlijk goed beschouwd eigenaardig: wat margarine zo belangrijk maakt is dat boter duur is (en kwa gezondheid omstreden) en dat er zo vaak en zoveel brood wordt gegeten. Dat besmeerd moet worden (met magarine waarvan de gezondheid bepaald ook omstreden is). Die (al of niet kunst)boter moet en zal, ook al is het eigenlijke beleg ook iets plakkerigs, zoals bijvoorbeeld appelstroop. Als je bloedvaten maar zo gauw mogelijk met suiker -en wat daaraan aanplakt- dichtgeplakt worden; brood is al een-en-al koolhydraat dus suiker, ondermeer stroop is van hetzelfde.
Maar waarom dat brood en dat besmeren ervan almaar moet, waarom dat broodjes smeren een bere-heilig moeten is geworden, weet intussen niemand. Wordt er ook nog almaar geroepen dat we vooral gavarieerd moeten eten. Als we maar gevarieerd eten dan eten we gezond? En almaar brood-met-kunstboter eten is dat gevarieerd als dan maar het beleg gevarieerd is? Ook al is dat dan ook nog maar dikwijls van almaar van hetzelfde (namelijk dikwijls slechts een mond vol suikers)? En temidden van al die vragen (en nog veel zinnigere andere vragen) maar blijven pietepeuteren op dat ene zuinig gesmeerde laagje misschien wel/waarschijnlijk niet gezonde vet.