Boeren zijn daar niet blij mee omdat ze ook willen kunnen exporteren en hun eieren aan de levensmiddelenindustrie als betaalbare verwerkingseieren (voor sauzen, brood, deegwaren en gebak) moeten kunnen verkopen. Daar is hun capaciteit immers op ingericht. Dit probleem ligt ten grondslag aan de eiercrisis die recent in de pers was.
Om die reden waren ze al helemaal niet blij dat eieren uit Oekraïne zonder dierwelzijnseisen en zonder zicht op dergelijke eisen de Europese Unie binnen mogen komen via het vrijhandelakkoord tussen Oekraïne en de EU. Toch blijkt de Europese Commissie voet bij stuk te houden. Als eieren voedselveilig zijn, mogen ze binnen. Dat schrijft Boerderij in een wat lastig leesbaar bericht.
De Europese boeren moeten er maar voor zorgen dat ze een markt creëren voor welzijnseieren, zegt de EU dus eigenlijk.
Bureaucratie brengt bedrijven tot bankroet. Bij voorbaat excuus dat mijn bericht niets met eieren te maken heeft. Maar wel met de 'regels' die niet alleen de eier-productie het land uit sturen, maar blijkbaar ook de aluminum-productie van Aldel in Delfzijl. Door Nederlandse heffingen kan het niet concurreren met Duitse bedrijven vanwege dure stroom. Als het bedrijf fysiek kan inpluggen in het Duitse stroomnet, zou dat wel kunnen. 'Virtueel' inpluggen lijkt mij efficienter, maar blijkbaar is de bureaucratie (lees: Kamp/EZ) te star.
Lees en huiver:
http://dvhn.x-cago.net/20130912/pages/DO01028/articles/DVHN-20130912-DO01028004.jpg
http://www.dvhn.nl/nieuws/groningen/article10451613.ece/'Eigen-kabel-naar-Emden-redt-Aldel'
We hebben op Foodlog wel eens eerder een lange draad gehad over de grillen op de energiemarkt, en dat het niet (alleen) gaat om stroom voor huishoudens, maar vooral om de effecten voor de grootverbruikers. Die vertrekken of leggen het loodje. Ziehier een voorbeeld.