Buiten het feit dat een snelkoker snel kookt, is hij ook bijzonder energiezuinig. Dat was trouwens het eerste wat schrijver John Evelyn in zijn dagboek noteerde nadat hij zo'n ding aan het werk had gezien in 1682. Denis Papin, de uitvinder, kookte een groot diner van meerdere gangen met 'slechts zes ons kolen'. Ook toen was energie duur. Het apparaat laat toe zelfs beenderen en huiden te koken tot nuttig voedsel in de vorm van gelatine. Maar het zou duren tot de negentiende eeuw voor het instrument echt ingang vond in de voedingswereld.
Onder druk wordt collageen van beenderen en vel sneller omgezet in eetbare gelatine, de bouillon die zich vormt bij het koken is helderder en smaakvoller. Er ontsnappen minder geurtjes uit de pot en, raar maar waar, binnen in de snelkoker is de bouillon stil, het mengsel gaat door de hoge druk niet zieden. Het is dus een voorzichtige manier van koken.
Een geliefd Portugees gezegde luidt: kippensoep en voorzichtigheid hebben nog nooit iemand kwaad gedaanNa het feesten is het hoog tijd voor kippensoep. Een geliefd Portugees gezegde luidt: kippensoep en voorzichtigheid hebben nog nooit iemand kwaad gedaan. Zeker niet na overdadig feesten. Mijn moeder maakte er elke keer klaar in de week na Nieuwjaar.
Je bent een soepkip als je plofkip koopt
Kies voor een betere soepkip. Een goedkope plofkip wordt onherkenbaar in deze bereiding en heeft smaak noch geur. En daar is het hem hier natuurlijk om te doen! Het mag dus een stevig beestje zijn. Die lijkt duurder, maar je hebt er meer plezier van. Plof het hele dier in de snelkoker, en giet er water op. Breng aan de kook, met een wijze greep zout erbij. Schuim wat af wanneer het vocht bijna kookt. Enkele keren opnieuw. Dan doe je er een roosje steranijs bij (dat is nieuwlichterij, maar wel erg smakelijk), wat peperkorrels, een zestal tenen look, een takje selder, een grote ajuin en een grote wortel. Die hoeven helemaal niet te worden gepeld of geschild.
Schillen is niet nodig, de schil wel
Ajuinschillen zorgen voor een mooie gouden kleur in het kookvocht, de schil van de wortel bevat het meeste smaak. Enkel goed spoelen en schrobben en de toppen verwijderen. Dan enkele takjes peterselie (krul-, geen platte), verse laurier en tijm. Doe het deksel erop en geef ze vijftig minuten sissen op het vuur. Na een tijdje zal de geur je tegemoetkomen. Laat de snelkoker gewoon gesloten afkoelen. Haal dan voorzichtig de hele kip en de groenten uit de ketel en laat het vocht staan op een koude plek. De volgende dag kun je het vet afscheppen, al wordt kippenvet nooit zo hard als rundvet.
Nu heb je een vrij heldere kippenbouillon en wat overkookte groenten. Die vijftig minuten in de snelkoker komen overeen met twee en een half uur koken in een gewone ketel. De overblijvende groenten zijn nog eetbaar, maar niet erg gastronomisch. Wil je groenten in de eindsoep, dan neem je verse, maar deze keer wél netjes geschild en gesneden. Laat die aanstoven in wat boter en dan weer koken met de soep. Opdienen met wat vlees van de kip erbij (of niet, dat kan voor iets ander worden gebruikt).
Smakelijk.
Tja... die bouillonblokjes.... smaakversterkers... die fast food uniforme geur je overal ruikt....
Dat geldt voor meer soepen, niet alleen voor kippensoep. De pure smaken zijn we vergeten.
Nick geeft wel een punt als hij later nog groenten/ kruiden(!) toevoegt na het trekken van de bouillon. Belangrijk!
En vet afscheppen echt niet doen!
Een snelkoker zal ik niet snel gebruiken.... langzaam trekken blijft de best optie in mijn conservatieve ogen ;) Net zoals bepaalde kruiderij gebruiken naast groenten om de umami te verbeteren (en niet altijd meteen toegevoegd... omdat ik bij dat langzaam koken de ontsnappende geur ruik... op de eerste plaats gaat het mij om de botten en vel uittrekken, ui en wortel, kruidnagel, laurierblad erbij doe ik wel, maar die - behalve d ui - vis ik er idd uit... de kerrie, selderij - uitgeviste stengels eerder- en tijm pas de laatste 10 minuten)