In zijn NRC-recept van vrijdag jongstleden schrijft Joep Habets: 'de indruk [blijft] hangen dat de onderzoekers last hebben van enige vegetarische vooringenomenheid.'

Vilein gaat hij verder met de opmerking dat zulks 'mooi past in de traditie van de Nijmeegse universiteit, waar in het verleden eerst het onderzoek op katholieke en later op marxistische grondslag tot grote bloei is gebracht.'

Habets verhaalt in zijn stukje over de boze emails die hij krijgt van vegetarische lezers als hij een lekker recept schrijft voor een geitenbokje of een ander dood dier. Geitenbokjes moeten onder meer gedood worden vanwege de melk en kaas die ook vegetariërs gebruiken omdat ook zij behoefte hebben aan eiwitten en vaak voor de makkelijke weg gaan. Voorts vertelt hij dat hij weinig wederkerigheid ontmoet. Terwijl hij heerlijke vegetarische maaltijden heeft bereid voor vegetariërs, werd hij nooit met vlees ontvangen door vegetarische vrienden. Daarom voelt Habets zich door de onderzoekers behandeld als een hufter.

In arren moede en om zijn goede wil nogmaals te tonen, kocht Habets afgelopen week gehakt bij super PLUS met 33,3% minder vlees. Er zit een vleesvervanger in. Wiens ego cast wie nou out en waar moet dat heen?
Gisteravond kwam de vegetarische restauranthouder Marc van der Donk op Foodlog met een antwoord. 'De veronderstelling dat vlees een gevoel van superioriteit of status geeft, is een belachelijke bevestiging van vooringenomenheid'. Hij besloot met de woorden 'dit soort onderzoeken doen de zaak geen goed.'

Met name de Nijmeegse professor Roos Vonk heeft inmiddels de schijn tegen. Ze lijkt er geen moeite mee te hebben wetenschap te ge- zoniet misbruiken om met 'rationele' argumenten aan te tonen dat er een geestelijk draadje los zit aan vleeseters. Zij startte in de media het gesprek over 'hufters', zoals ze vleeseters al op voorhand noemde. Inmiddels staan twee Tilburgse hoogleraren haar daarin bij. Opgemerkt zij, dat Nijmegen en Tilburg de resultaten van hun onderzoeken via een persbericht naar buiten brachten. Echter zonder het onderzoek zelf. Dat mag als een academisch novum worden gezien. Helaas komt het de status van de wetenschap niet ten goede. Het onderzoek wordt zo immers oncontroleerbaar gemaakt. U moet het maar geloven. Hufterige wetenschap?

Wat een gedoe allemaal, vindt Volkskrantcolumnist en Ombudsman Pieter Hilhorst. 'Ik ben slechts een vagetariër', schreef hij. Minder vlees moet. Wie dat nog niet begrepen heeft, zal het straks vanzelf ontdekken. Maar moet je daarom iemand voor hufter uitmaken?
Het woord van Hilhorst las u trouwens echt goed. Hij is geen vege- maar een vagetariër:

Het mooie aan het woord vagetariër vind ik juist het totale gebrek aan rechtlijnigheid. Het is idealisme zonder moralisme. Het is letterlijk een vage richtlijn. Niemand weet wanneer je precies een vagetariër bent. Eigenlijk ben ik een vagetariër geworden omdat ik het woord zo prachtig vind. Pas daarna ben ik er ook naar gaan leven. Het is de ultieme omkering van het idee dat een overtuiging begint met een rationele afweging. Bij mij is het een gewoonte die voorkomt uit een esthetische obsessie met een woord. Pas daarna komen de argumenten. Het is beter voor het milieu, het voorkomt dierenleed en als je dan een enkele keer vlees of vis eet, is het meteen een feest.
Als mijn vagetarisme geen rationele basis heeft, hoe zit het dan met mijn andere overtuigingen? Zijn die ook gebaseerd op gewoonten en esthetische overwegingen? En wat betekent dit dan voor al die debatten waarin ik me vol overgave met argumenten stort? Het betekent waarschijnlijk dat je mensen niet met argumenten overtuigt. Dat is voor een columnist een pijnlijke conclusie. Daarom geen argumenten meer. Luister naar dat woord: vagetariër. Klinkt dat niet prachtig?


Beslist. Net als de heldere argumentatie waar geen hufter aan te pas komt. Columnisten zijn wijzer dan professoren. Dat bewijst ook Hilhorst's collega VK-schrijver Ronald Giphart. Hij kondigde kortgeleden aan een jaar lang vegetarisch te gaan eten. Dat deed hij al een tijdje alleen doordeweeks, maar nu dus ook in het weekend. In zijn aankondiging gaf hij aan hetzelfde te hebben meegemaakt als Habets. Dreigmails van vegetariërs die hun nobele inborst even opzij zetten als hij over een lekkere bal gehakt schreef. En nu ook het omgekeerde. Hoon van vleeseters. Giphart: schrikbarend en tegelijkertijd hilarisch hoeveel discussie een eenvoudige persoonlijke beslissing opriep. Lachwekkend, zo noemt hij de bekeringsdrift van beide partijen. Niks rationalisaties van voor of tegen. Mensen doen wat ze doen, omdat ze leven in een context. Als die verandert, veranderen zij mee.

Eet gewoon minder vlees of probeer dat tenminste. Iedereen zal je dankbaar zijn. Giphart kreeg een mooie tip van Jonnie Boer om het vol te houden: ga naar de dokter en vraag om een vleespleister, net zoals van die anti-rookpleisters. 'De drang naar vlees is te groot' zegt Jonnie. Giphart gaat onderzoeken of hij tegen zichzelf op kan. Dat is natuurlijk de kern van het probleem nu we nog barsten van het geld en vlees zijn echte prijs nog niet prijs heeft.

koeien