De spanningen in de Zuid-Chinese Zee betreffen ook andere oeverstaten. Niet alleen heeft China militaire installaties ingericht, ook exploiteert het visbestanden en onderzeese olie- en gasreserves. Het conflict wordt door experts gezien als "het grootste geostrategische risico van onze tijd".
In de Volkskrant schrijft Bert Lanting: Gezien de nationalistische toon van de reacties uit Peking valt niet te verwachten dat China zijn campagne om de Zuid-Chinese Zee onder zijn gezag te plaatsen zal staken. Peking heeft gekozen voor een strategie van voldongen feiten. Kennelijk gaat China ervan uit dat geen land bereid is een oorlog te riskeren om de Chinese opmars te stuiten.
Dat is waarschijnlijk een realistische inschatting, maar soms wordt de realiteit niet bepaald door berekening, maar door ongelukken en misverstanden.
Daarnaast meldt de krant vandaag dat China dreigt met een 'defensiezone' als de belangen van het land in het gebied worden bedreigd. Zo'n zone, "een ongekende stap", zou het vliegverkeer in het gebied ernstig kunnen aantasten.
Vanavond heet het in het editorial van de NRC echter weer: China moet stoppen met systematische landje-pik.
Intercultureel mngt is inmiddels een vak in business theory. Geopolitiek is het nog een ondergeschoven kindje.