Door stroken of velden met bloemenrijke soorten te beplanten, leggen de boeren als het ware een cordon rondom hun oogstgewassen. Luizen en andere schadelijke beestjes verkiezen de bloeiende pracht boven het serieuze gewas. Daar vinden lieveheersbeestjes, sluipwespen en andere natuurlijke vijanden van de insecten een geweldig jachtterrein. De boeren hoeven hierdoor minder uit te geven aan pesticiden.
De Belgische regering overweegt, bij bewezen succes, het aanleggen van bloemenvelden te gaan subsidieren. Boeren realiseren dan zowel een subsidie (voor de alternatief beplante landbouwgrond) als een verlaging van hun kosten aan bestrijdingsmiddelen.
Het is bijna te mooi om waar te kunnen zijn.
Fotocredits: Juergen Kurlvink
Jan, GL zal inderdaad de landbouw zo niet uit het slop halen.
Het is het zelfde effect als wat Hendrik steeds voorstelt: gestaffelde brandstofprijzen.
Dat soort maatregelen zijn wellicht collectief noodzakelijk. Alleen zijn we individueel er niet zo van gecharmeerd.
"Overigens, als je in harmonie met de natuur wil telen, al dan niet geholpen met bloemrijke akkerranden, dan zul je wel een luisje en een rupsje moeten willen tolereren op de groenten en fruit. Zonder plaaginsecten sterven de natuurlijke vijanden namelijk uit."
Dat is waar voor telers - biotelers moeten immers op een bepaalde manier tot die 30% lagere opbrengsten komen :~] Maar het hoeft niet of nauwelijks waar te zijn voor consumenten. Zo fundamenteel idealistisch zijn de gemiddelde bio-consumenten niet meer dat ze sla met rupsen een meerwaarde vinden hebben.