Daar waar niet één probleem de oorzaak is, moet ook de oplossing niet in één richting gezocht worden. "Akkerbouwers zouden moeten stoppen met het gebruik van onnodig en preventief gebruik van bestrijdingsmiddelen. Bermen moeten later gemaaid worden, pas als alles uitgebloeid is. Als je even wacht, hebben bijen een betere start", zegt Van der Sluijs in Trouw.
#9 Mijn ontdekking in 2009 dat de dosiswerkingsrelaties van neonicotinoiden precies hetzelfde waren als die van genotoxische carcinogenen (kankerverwekkende stoffen) heeft een centraal paradigma in de toxicologie op losse schroeven gezet, namelijk dat de giftigheid van een stof alleen bepaald wordt door de dosis. Op dat paradigma rusten alle veilig geachte referentiewaarden (ADIs, MRLs, etc) die onze omgang met chemie vorm geven. De inwerking van lage doseringen van veel stoffen over langere tijd wordt echter schromelijk onderschat, omdat de tijd de giftigheid van een stof enorm kan versterken. Toxiciteit is dus niet alleen een kwestie van dosis maar ook van tijd. De risico analyse moet daarom terug naar af. We hebben veel risico's schromelijk onderschat. Dat is een paradigma verschuiving en dat roept altijd weerstand op. De astronomen van het Vaticaan wilden met Galileo niet naar de manen van Jupiter kijken. Hadden ze dat wel gedaan, hadden ze moeten toegeven dat onze aarde om de zon draait, en dat wilden ze niet. Einstein wilde de kwantumtheorie van Max Planck niet erkennen en zei dat God niet met dobbelstenen gooit. Dat is het kenmerk van paradigmaverschuivingen. Weerstand van het establishment. Zo gezien verbaast het niet dat het establishment lange tijd niet wilde inzien dat de toepassing van de neonicotinoiden een catastrofe zal veroorzaken. Hopelijk wordt toch op tijd ingegrepen, want anders is het leed niet te overzien.
Henk, je verkeert iig in goed gezelschap.