In een uitgebreid artikel op Vilt weerleggen de Vlaamse minister Joke Schauvliege en Philippe Appeltans van het veilingenverbond VBT de 'vernietiging' van het Belgische fruit. Zij reageren op een eerder opiniestuk van Groen-politicus Bart Caron die zich afzette tegen de 'vernietiging', in tijden dat voedselverspilling steeds hoger op de agenda staat en er voldoende alternatieven zijn. Caron: "Je kan het fruit tijdelijk bewaren of verwerken, maar je kan het ook uitdelen. Ik denk aan scholen die het eten van fruit promoten, aan sociale instellingen zoals woon- en zorgcentra, ziekenhuizen, voedselbanken enzovoort. Maar dat zou niet mogen omdat ook deze stappen of maatregelen de markt zouden verstoren.” Caron begrijpt ook niet dat de interventieprijs ontzegd wordt aan telers die hun plantages openstellen voor consumenten die gratis appels en peren komen plukken. “De boer kon zo vermijden dat hij de appels naar het veld moest rijden om ze onder te ploegen, maar hij kon enkel van ‘interventie’ genieten op voorwaarde dat het fruit niet op de markt kwam... zelfs niet gratis!”
Minister Schauvliege verduidelijkt dat Europa de mogelijkheid laat om het fruit niet te oogsten, “maar wij in Vlaanderen gaan daar (anders dan in 2014, nvdr.) niet in mee, juist om de voedselverspilling tegen te gaan.” De fruitsector kreeg het politiek geïnspireerde handelsembargo van Rusland in de maag gesplitst zodat het telers zwaar valt dat hen nu verweten wordt dat ze fruit vernietigen. “Ze zouden niet liever willen dan hun fruit verkopen want de financiële compensatie die Europa plaatst tegenover het uit de markt nemen van product (9 cent voor een kilo appels, 12 cent voor peer) dekt bijlange de kosten niet”, zegt Philippe Appeltans namens alle coöperatieve telers.
Overigens betekent het 'uit de markt nemen' niet hetzelfde als 'vernietigen'; het fruit wordt gebruikt voor voedselhulp, diervoeder en biomassa. Dat er dan toch nog appels op het veld belanden als meststof, legt Appeltans als volgt uit: [ongeveer de helft gaat] "naar biogasinstallaties voor energieopwekking. Meer kunnen we daar niet kwijt want de uitbaters moeten hun grondstoffenstromen plannen. Een beperkt deel werd gevaloriseerd als voedselhulp. Veilingen bieden hun overschotten continu aan liefdadigheidsinstellingen aan, maar daar heeft men niets aan een massa appels die vlak na de oogst wordt aangeboden. Op die uitlaatklep voor de markt staat een maximum per geregistreerde hulpbehoevende, rekening houdend met de gezondheidsaanbevelingen van de WHO. Zo vermijdt Europa tevens misbruik, wat zou betekenen dat het fruit via een achterpoortje alsnog op de markt komt". Ook de uitweg van diervoeder is niet onbeperkt; "Appels en peren passen niet goed in het rantsoen van hoogproductief vee, specialisten van onderzoeksinstituut ILVO raden het zelfs af."
Op de suggestie van Caron om gratis fruit uit te delen, is Appeltans stellig: dat is marktdestructie. "De praktijk heeft in Polen en andere lidstaten uitgewezen dat dit geen goed idee is. Na elke uitdeelactie stuikt in de supermarkten en de speciaalzaken de vraag naar appels in elkaar. Om dezelfde reden kan je overschotten niet massaal herbestemmen voor verwerking tot sap of siroop. Zo haal je de prijs van industriefruit onderuit, verschuif je het probleem en loop je ook nog eens de EU-compensatie mis."
Je kan het natuurlijk wel verwerken (extra contracten, in Oost Europa zijn heel wat conservenfabrieken die sinds de val vd muur zwaar onder full capacity werken) en vervolgens naar de miljoenen in de vluchtelingenkampen sturen, want die zullen ook wel eens iets anders willen dan soja- en maismeel. Ha, lekker, deze week een rantsoen appelsap, of appelbeignet!! Er wordt goed voor ons gezorgd! Of appelstroop van laten maken, Rinse appelstroop herinner ik me ineens, prima als boterhambeleg, ook dus voor die vluchtelingen, want wij eten dat inmiddels niet meer, vrees ik.