In Australië heeft een biologische boer zijn buurman voor de rechter gedaagd. De eerste verloor zijn biologische certificering doordat zijn biologische gewas 'besmet' raakte door de GMO-versie die zijn buurman verbouwde. In de Australische regels voor biologisch geldt een 'nultolerantie' voor GMO-sporen. De besmetting vond plaats ondanks de meer dan voldoende 'veiligheidszone' tussen de beide akkers.

De rechter staat voor een lastige kwestie. AFN noemt een paar van de vraagstukken die aan de orde zouden kunnen komen: moeten boeren die GGO-gewassen verbouwen een ruimere zorgplicht krijgen ter vermijding van besmetting. Geldt dat nog sterker als in de nabijheid biologische boeren werken? Bij wie ligt de bewijslast? Hoe onderbouw je het bewijs wetenschappelijk? Moet de Australische standaard voor biologisch voedsel aangepast (verruimd) worden? Welke gevolgen gaat dat hebben voor de exportpositie van Australisch biologisch voedsel? Wordt er een schadevergoeding toegekend? In welke orde van grootte? Wordt in een eventuele schadeclaim rekening gehouden met de meerprijs van een biologisch product? Wordt er schadevergoeding toegekend over de periode die kost om de biologische certificering terug te krijgen?

Aanhangers van beide partijen volgen de zaak met argusogen, beducht voor precedenten én de gevolgen op bestaande regelgeving.