Voedsel-temperatuur gevarenzone
Maar liefst 51% van de Australiërs weet niet goed wat de beste temperaturen zijn om voedsel veilig te bewaren, en zou daarmee het risico lopen zich te vergiftigen. Dat moet blijken uit onderzoek door het Australische bedrijf Thermos Australia. De 'voedsel-temperatuur gevarenzone' is de temperatuurrange waarbinnen bacteriën op en in voedsel lekker kunnen groeien. Voor het meeste eten is dat een temperatuur van 5 tot 60 graden Celsius, vooral als dat langer dan 2 uur duurt.

'Tikkende voedseltijdbom'
Van de ondervraagde Australiërs gaf 39% aan dat zij zonder problemen voedsel zouden eten dat in een dergelijke gevarenzone had gestaan, als dat maar eventjes was geweest, meldt het onderzoeksrapport. Paul Fitzgerald, Marketing Manager bij Thermos Australia (ja, die maken thermosflessen en bewaardozen), zegt op AFN dat het onderzoek 'een stevige waarschuwing zou moeten zijn voor veel Australiërs die - met de beste bedoelingen - hun geliefden naar school of werk sturen met een 'tikkende voedseltijdbom' in de vorm van een levensgevaarlijk van huis meegebracht lunchpakketje. Volgens de Australische NSW Food Authority loopt 1 op de 4 Australiërs jaarlijks een voedselvergiftiging op.

Voedselproducenten moeten beter informeren
Het Thermos rapport laat zien dat tweederde van de Australiërs een lunchpakketje van thuis meebrengt. Veel van het daarin voorkomende voedsel bereikt binnen 2 uur de voedselgevaarzone, terwijl het moment van eten dan nog zeker een paar uur op zich kan laten wachten. Maar de meeste Australiërs weten van geen gevaar. Kennis over bij welke temperatuur je je eten het beste kunt bewaren doet 74% van de Australiërs op bij hun ouders. 51% van de ondervraagden vond dat voedselproducenten wel een grotere rol zouden mogen spelen in het informeren van consumenten over temperatuurzones en gevaarlijke bacteriën. En natuurlijk hebben scholen, overheden, kinderdagverblijven en werkgevers een taak te vervullen op dit gebied, vindt 48% van de Australiërs.

'Voedselveiligheid is ieders individuele verantwoordelijkheid'
Maar, zegt Paul Fitzgerald, als het puntje bij het paaltje komt, “kunnen we de schuld niet op iemand anders schuiven. Ieder van ons is individueel verantwoordelijk voor wat hij in zijn mond steekt. Zeker weten dat het eten dat we eten op de juiste manier is bewaard, bereid en gekocht is ieders zorgplicht jegens degenen waar we voor zorgen" citeert AFN. En het enige dat daarbij gaat helpen is de voedselveiligheidsaspecten van ons eten publiekelijk aan de orde stellen.