Sinds 2008 zijn er in Frankrijk afspraken van kracht om minder insecticiden te gaan gebruiken. Uit de meest recente statistieken van de overheid blijkt dat hier helemaal niets van terecht komt.
"Het is een zo overduidelijke en voorspelbare mislukking dat het bijna belachelijk is", schrijft Le Monde in een editorial.
In het plan Ecophyto werd een halvering van het insecticidengebruik in 10 jaar voorzien. Uit de jongste statistieken blijkt het gebruik echter niet gehalveerd of zelfs maar gelijk gebleven te zijn. Het jaar 2014 gaat als absoluut record de boeken in: er werd maar liefst 9,4% meer gespoten en gesproeid, zelfs nog meer dan de 9% toename van het jaar daarvoor. Daarop besloot de politiek eind 2015 tot Ecophyto-II. Daaraan staan dezelfde ambities, dit keer met als tijdshorizon... 2025.
Le Monde benoemt een aantal redenen voor het feit dat de plannen op niets uitlopen. Voor een deel is dat te wijten aan het vrijblijvende karakter: er is geen sprake van dwingende maatregelen, maar van vertrouwen op de goede wil van de spelers in de agrochemie en de landbouw. Dat botst met boeren die van oudsher gewend zijn hun percelen preventief te bewerken. De agrochemie is gewend het hele commerciële arsenaal te kunnen aanbieden. Bovendien eisen veel landbouwcoöperaties dat hun leden zich aan een bepaald sluitregime houden. De middelen worden bijgeleverd.
Toch begint zich een kentering af te tekenen, aldus Le Monde. Want minder GMO-sojaschroot uit Zuid-Amerika betekent dat de Franse landbouw meer luzerne, meer erwten, meer peulvruchten gaat telen. Dat leidt tot minder monoculturen en daardoor tot een verlaging van de plaagdruk. Ook de steeds luider klinkende roep van de samenleving om productiewijzen die beter zijn voor het milieu en de volksgezondheid draagt bij aan verandering. Een aantal pilots laat zien dat het mogelijk is minder pesticiden te gebruiken zonder aan opbrengsten in te boeten. De vraag is dan ook: waarom aarzelen de boeren?
Bron: Le Monde - Pesticides : l?échec accablant de la « ferme France »
"Het is een zo overduidelijke en voorspelbare mislukking dat het bijna belachelijk is", schrijft Le Monde in een editorial.
In het plan Ecophyto werd een halvering van het insecticidengebruik in 10 jaar voorzien. Uit de jongste statistieken blijkt het gebruik echter niet gehalveerd of zelfs maar gelijk gebleven te zijn. Het jaar 2014 gaat als absoluut record de boeken in: er werd maar liefst 9,4% meer gespoten en gesproeid, zelfs nog meer dan de 9% toename van het jaar daarvoor. Daarop besloot de politiek eind 2015 tot Ecophyto-II. Daaraan staan dezelfde ambities, dit keer met als tijdshorizon... 2025.
Le Monde benoemt een aantal redenen voor het feit dat de plannen op niets uitlopen. Voor een deel is dat te wijten aan het vrijblijvende karakter: er is geen sprake van dwingende maatregelen, maar van vertrouwen op de goede wil van de spelers in de agrochemie en de landbouw. Dat botst met boeren die van oudsher gewend zijn hun percelen preventief te bewerken. De agrochemie is gewend het hele commerciële arsenaal te kunnen aanbieden. Bovendien eisen veel landbouwcoöperaties dat hun leden zich aan een bepaald sluitregime houden. De middelen worden bijgeleverd.
Toch begint zich een kentering af te tekenen, aldus Le Monde. Want minder GMO-sojaschroot uit Zuid-Amerika betekent dat de Franse landbouw meer luzerne, meer erwten, meer peulvruchten gaat telen. Dat leidt tot minder monoculturen en daardoor tot een verlaging van de plaagdruk. Ook de steeds luider klinkende roep van de samenleving om productiewijzen die beter zijn voor het milieu en de volksgezondheid draagt bij aan verandering. Een aantal pilots laat zien dat het mogelijk is minder pesticiden te gebruiken zonder aan opbrengsten in te boeten. De vraag is dan ook: waarom aarzelen de boeren?