Per mail schreef Aalt Dijkhuizen me het volgende, dat hij graag deelt met alle Foodloglezers:

Beste Dick,

Zag je tweet dat de discussie op foodlog over mijn eerdere interview mbt de toekomst van de landbouw de spirituele kant op gaat. Mij prima natuurlijk, maar misschien goed om je toch nog eens even de kern toe te sturen van wat ik eigenlijk gezegd heb. Er zit inmiddels zoveel ruis omheen, dat die kern verloren dreigt te gaan en mij van alles wordt toegedicht, dat ik niet gezegd heb, laat staan bedoeld.

Ten eerste
Als er meer voedsel wordt gevraagd en niet meer landbouwgrond beschikbaar komt, is er geen andere weg dan meer per ha (en per dier) te produceren. Dus moet de productie intensiever worden. Of dat nu gebeurt door kleine boeren, biologische boeren of grote boeren, ze zullen allemaal die kant op moeten. Anders is er meer grond nodig (maar waar halen we die vandaan), of er komt onvoldoende voedsel (en pikken mensen dat). Hier hoef je niet voor gestudeerd te hebben. Is simpelweg optellen en aftrekken.

Ten tweede
Een hoogproductieve en intensieve productie blijkt volgens onze Life Cycle Analyses ook nog eens het beste voor natuur en milieu / klimaat, want vraagt per kg product de minste input aan grond en grondstoffen en geeft de minste uitstoot aan broeikasgassen. Is uitvoerig onderbouwd met onderzoek en in alle discussie tot nu toe nog niet van het tegendeel bewezen. Dit betekent, dat het NL-model het juist goed doet ipv het smeerputje te zijn.

Ten derde
Binnen het begrip duurzaamheid zitten tegengestelde begrippen. Als je bijv. overgaat naar diervriendelijke systemen (zoals bij afschaffing legbatterij bij legkippen en overgang naar langzamere groeiers bij vleeskuikens), wordt de voederconversie slechter en is er dus per kg product meer voer nodig. Meer voer vraagt meer grond en meer voer geeft meer uitstoot van broeikasgassen. Ik zeg niet dat we niet voor meer welzijn moeten gaan, alleen moet je je realiseren dat we het dan op de andere punten (grond, input en uitstoot) slechter doen. Wat tegenstanders van de intensieve veehouderij vaak suggereren is, dat als je gaat voor beter welzijn dat ook goed is voor de andere zaken. Dat is dus aantoonbaar onjuist. Nogmaals, als de samenleving daar voor kiest, prima, maar men moet zich dit dan wel goed realiseren als men de afweging maakt.

Groet,
Aalt


Fotocredits: Aalt Dijkhuizen, Resource, Guy Akkermans